Ben edebiyat sevincini yaşayanlardanım...

O kalemi elinze alıp bir şeyler yazmanız yok mu;bir bebeğin doğuşu gibidir dünyanıza.

Kalp atışlarım yükselir yazmaya başladığımda ,çocukluğumdaki bayram sabahı heyecanımdır.Yazmadığım gün öksüz ve yetim kalmışımdır.Okumadığım gün de luzumsuz bir insan olarak addederim kendimi...

Kalem kalbimin yedeğidir hayatımda,anlatmaya gücüm yetmez ki bu aşkı.Aklıma takılır bir şairin hayatı onu hemen bulurum ışıklı kitabımdan,kütüphanelerden kitap indirmeye gerek kalmadan saniyeler içinde...

Sevgili gençlik ışıklı kütüphanelerinizde yok yok,çok şanlısınız inanın.Ben çocukluğumda kese kağıtlarının hamuru açıp bir yazarın hayatını okuduğumda hayat görüşüm değişmişti...

Misafirliğe gittiğimizde oyuncak aramazdım,o evin kitaplığına yaklaşırdım hemen ,izinsiz şeker bile alamazken annemizden,arsızca kitap çekerdim raftan..Annemin bana kızmalarına aldırmadan ,evden gizlice tavan arasına kaçırdığım romanları okurken ,özgürlüğümü yaşardım...

İlerleyen yaşıma rağmen hala okumayı çok seviyorum ,gözlerimi bozduğu halde yazmak ve okumak vazgeçilmezim olmuştur.Kalem kalbimin yedeğidir...


Sevgiler Saygılar edebiyat aşıklarına...

Oya Gedik