Bir kısır döngüdür hayat ! Mutlu hissedersen bütün gün hatta aylar öyle sürer etrafına ışık verirsin , ama mutsuzsan eğer diğer insanların ruhunu aşağı indirmeye hakkın yok.Hayat bu kadar basit. Gözlerin içine bakmaktır yaşamak ve yürümektir kalbinin , ruhunun ve aklının en yüksek makamına ..

İşin olmaz mı mutlukla sanki ! Neden kendini hüzünlere kelepçeler insan ? Ceza değil ki sevmek ... Aç gökkubeye doğru ufkunu ;sonsuz hisset duygularını . Ve karanlıktır görünmeyenler .Asla sır vermez.Işığın neyse koru onu ; sarıl huzur versin sana .At üstünden karabulutları , onlar ancak seni tutarlar yağmurlu gün gibi uyuşukluk zincirlerinde ...

İzin verme seni yakalayan telkin ilmeklerine ...Olmak istediğin yere gönül rahatlıyla git ; gururla çal kapıları ;huzurlarına mesken olsun gittiğin yerler.Küçük başarıların senin görebildiğin yerdedir . Tıpkı bulutlar gibi .Uzaktır ama görebilirsin , ulaşmak içinse çaba harcarsın .İşte bu çabalar kalbinin sevincidir, korunağıdır .Herkes senin izinden gidebilir.Ama sen farklısın .Yolların aynı olsa bile hedef başkadır tüm kalplerde biraz ...

Emek neyse kendimizden gider her adımda.Ve yıllar geçtikçe daha kolay buluruz yolu .Yani yol değildir zor olan içinden geçilecek kestirmeleri bulabiliriz.Becerebilen çabuk geçer kendi çıkmazlarından ...Mutluluk kısa yoldadır çoğu zaman , uzun olansa perde çekmektir duygulara .Ve bazen görünmeyen vurup geçer ...