Dostluk adına yazılmış ne çok yazı ve şiir vardır, kimi dostlukların güzelliğini anlatır, kimi dostların maskelerinden bahseder…
Ben kendimi dostlarım konusunda hep şanslı saymışımdır, etrafımdaki arkadaşlarımın candan, açık yürekli ve samimi olduklarını düşünürdüm, halada öyle olduğunu düşünüyorum içlerinden bir tanesi çürük elma olsada..
Bunu yazmak anlatmak çok zor gerçekten utanç verici bunca sene dost olarak kabul ettiğin birini şimdi çürük elma diye kenarıya bırakmak, burada kendimde de suç varmı diye düşünüyorum kendimi sorguluyorum..
Ben ona davranışlarımda riyakar ve maskelerimimi takmıştım ki o böyle davranıyordu.. Öyle olmadığımdan emindim öyle olsa diğer dostlarımlada böyle sorunlar yaşardım.
Birbirini bu kadar iyi tanıyan yıllarını birlikte geçirmiş olan biri neden böyle davranır düşünüyorum;
Kıskançlık mı?
Kendinden emin olamamak mı?
Kompleks mi?
Bilemiyorum bu liste uzayıp gidebilir böyle…
İyi yada kötü, dostunuzun bilmesi gereken bir konuda ona bunu söylememenin nasıl bir açıklaması olabilir ki, “dostunuz üzülmemeniz için söylememiştir” diye düşünebilirsiniz, ancak daha sonra telafisi daha zor olacak ve sizi üzecek olaylara sebebiyet veriyorsa ..
Ya da bunun tam tersi olan sizi mutlu edecek bir haberi sizden saklıyorsa ne düşünmek gerekiyor..
Her ne olursa olsun dostluklar bu kadar basit olmamalı, dostunun derdine derman olmayan, üzüntüsünde onunla üzülmeyen, sevincini onunla paylaşmayan, sırlarını saklamayan bir dostu, dost olarak kabul etmek imkansızdır….
Şimdi ne yapmak gerekiyor diyede düşünebilirsiniz,
Bazen hiç ummadığınız bir anda canınızı yaksa da kazanılan dostluklar çok çabuk harcanmamalı diyorum ve dost elimi hala ona uzatıyorum belki yaptıklarının farkına varıp, elimi tutar diye…
Dostlukların güven ve sevgiyle bir ömür boyu sürmesi dileğimle.

Deniz