Mevsim kara kara kıştı...

Aklım şaştı yazların güzelliğinin ardındn,mevsim dengesi kuramadım.Baharı nasıl özledim,suya yanmış mecnun gibi,yana yana...

Zor uykuya daldım ,dün gece rüyamda papatya tarlasında binbir papatayların üzerine basmadan papatya topladım, sevdiklerime demet yapıp kapılarına bağladım.İçim kıpır kıpır oldu,bu güzel kelebek çiçekleri dostlarımla paylaşıp öyle mutlu uyandım ki,asi kış dışarda aldırmadım...

Güneşli çiçekli bahçelerde yıkandım.Yüce mevlam bu gönül isteğimi duyup bana baharı yaşattı baharları yaşattı.İşte özlediğin yaz,kana kana iç baharı,mevsimlerin kıymetini bil der gibi...

Düşündüm gördüğüm düşü utandım,farkına varamadığımız güzellliklerin kıymetini ne yazık ki kaybedince anladığımızı...

Doğayı yok ediyoruz hoyratça,dünyanın gözüne baka baka...Bugün kaç büyümekte olan çocuk,papatya tarlasını bilir,kaç çocuk bahçelerde kelebek kovalar,kaç çocuk ağaçlara çıkıp ,dalından meyve yer,kaç çocuk ,kış geceleri sobasında kestane çatlatıp aile sohbetlerini bilir,kaç çocuk,bayramları evinde geçirip,bayram papuçlarınla yatar,kaç çocuk,uskumru balığını tanır,kaç çocuk ateş böceği uç uç böceği yakalar,kaç çocuk,leylekleri görür olmayan bahçelerinde...

İşte çocuklarımıza masal gibi anlatacağımız yok olan güzellikler.belki de bizi dinlemiyecekler bu masumlar.Teknolojinin her eve konuk olduğu çağda,ilkellik olarak düşünüp gülecekler,haklılar tanışamadılar ki ..!

Dünya’yı bize sunan Yüce Yaratanım,dört mevsimin güzelikleriyle,renkleriyle,çiçekleriyle,böcekleriyle bize gösteren Mevlam,bizi af et bağışla...

Seni anmadığım gün bana haram olsun,Sana Aşkım Hiç Solmasın ,Yaratanım benim rüyalarımızda bile gösterdiğin güzellilklere binlerce teşekkürler !

Oya Gedik