Canım Annem;
Bahar geldi buralara. Papatyalar çiçekler açtı,ağaçlara yeşillik geldi. Bugün Anneler Günü ve ben sana bir demet papatya getirmek istedim. Boynuna sarılamasam da bir yerlerde beni beklediğini, benim için dualar ettiğini bilmek de yetiyor.

Sen olmasan da dünya dönüyor ve kederlerini toplayıp omzuma yüklüyor.Taşıyamıyorum anne...Dizlerimde derman yok,arkamı dayayacak kimsem yok.Güneş doğuyor... Ama kalbimde bir yerler hiç aydınlanmıyor. Bir bilsen o karanlıklar bile seni nasıl özlüyor...

Yalancılar,hırsızlar, acılar... Bu dünya sen gittiğinden beri nasıl değişti... Ya da sen çiçekli bir perde miydin?Bana kötülükleri göstermedin...Hani bir hikaye vardır ya;Tanrı çocuğa onu koruyup kollaması için bir melek verir ve çocuktan o meleğe "ANNE" demesini ister.Sen benim biricik meleğimdin anne.Neden gittin?İsyan etmiyorum,sana sözüm var.Ve biliyorum ki hep yanımdasın. Ben göremesem de gizli bir el saçlarımı okşuyor ve gizli bir ses "PAPATYAM" diye sesleniyor.

Beni hep "PAPATYAM" diye severdin ve üzerime konan kelebekleri kovmamamı söylerdin. Onların papatyayı koruduğunu, kol kanat gerdiğini,ömürlerinin ancak bir gün olduğunu sen söylemiştin.Peki neden senin de bir kelebek olduğunu söylemedin?Her gördüğüm kelebeğin üzerinde selamın, selamım,selamımız var anne.Biliyorum;sabah senin selamını bana taşıyan kelebek, akşam selamımı sana getirecek.

Hiç gitmiyor gözlerimin önünden bana veda edişin...Giderken söylediğin o türkü,hala kulaklarımda çınlıyor: "Hastane önünde incir ağacı,doktor bulamadı bana ilacı,baş tabip geliyor zehirden acı..." Çocuk kalbim anlayamamıştı bu türküyü o zaman.Şimdi anlıyorum anneciğim.Bu türküyü her duyduğumda aklıma sen geliyorsun. Ve ağlıyorum;gökyüzündeki bulutların nisan yağmurlarında yaptıkları gibi.İçimdekileri gözyaşlarıma döküyorum.Biliyorum;ağladığımı görsen ne üzülürsün... Üzülme anne;bil ki öğüdünü aklımdan hiç çıkarmayacağım. Acıtsalar da, incitseler de kalbimde kin beslemeyeceğim.Yanımda hiçbir şeyim kalmazsa onurum kalacak. Dimdik olacak başım.Gözlerim haksızlıklara kapanmayacak.Bu dünyada yalnız kalsam da seni dışarılarda aramayacağım.Biliyorum ki göç ettin,artık kalbimin derinliklerindesin.

Hiçbir bahar mezarının üstünde papatyalar eksik olmayacak,söz veriyorum.Ve biliyorum ki kelebekler hiç yalnız bırakmayacak papatyaları.Anneler Günü’n kutlu olsun annem,kelebeklerin selamıyla...

Papatyan.