Ben kapitalist bi adamım. Faydalı doğruya inanırım o yüzden. Yani "yarar" yeterki; zarara göre en minumum düzeyde "yüzde 51" olsun.
Kavramlar ortak bir açıklama olarak gösterirselerde bize, aslında hepimizin özünde, içinde öznelliği olan birşeydir. Aşk benim için "mutluluk" olabilirken, senin için "acı" , hırs senin için "yükseliş" olurken, benim için "budalaca bir kederden" başka birşey olmayabilir.
Kapitalizmin, T.D.K’da yada ortak kullanılan sözlüklerde açılımından ziyade, bende uyandırdığı kavram "güçlü olan kazanır" kavramıdır.
Bu yüzden diyorum ki ben kapitalist bir adamım. Bunun kaymağını yediğimden yada bu sistemin bana en iyi şekilde gelmesinden değil ( hatta; birey olarak baktığınızda, mevcut olduğum şartlarda bende dahada olumsuz bir sistemdir) güçlü olan kazanır izlenimi yüzünden öyle gelmesindendir.

Çünkü ben bilirim ki; güçlü olan kazandıkça; kazandırmak zorundadır. Buna mecburdur. Makinelerini işletmek için aldığı işçiye yada -kendi çıkarları için, reklamlarını için, yaptıkları "sosyal sorumluluk projeleri" adı altında halka, bağlı bulundukları devlete ve işçisine kazandırmak zorundadılar. Bencilce her zaman fazla, hep daha fazla diyen bir sistem için bilirler ki kazanmanın yolu aynı zamanda da kazandırmaktan geçer...
Ütopya yok, düşler alemi yok... Gayet adil bir Dünya. Herşeyin ortada olduğu bir oyun.
Sistemi olan ve sistemi çatır çatır işleyebilecek olan bir Dünya’da, kazanılacak olan veya kaybedilecek bir oyun. Güçlü ol; kazan..
Sonra ki adımın, yani "ideallarini gerçektleştirmek olan adımında" bu oyunun bir parçası olabilir, oyunu kurallarına göre oynadığın müddetçe. Ve herşey ortada iken, kimin kimden ne alıp verdiği (bana göre en açık şekilde burnumuzun dibinde iken) daha iyi bir dünya diyorsan ütopyan adına; kazan.. Çünkü kazandığında bilirsin ki, kazandırırsındırda..

Ve şartlardan sakın şikayet etme ."Tuhaf olan bir Dünya’da yaşadığını" anlayamadıysan daha, şikayetlerin havada asılı kalır; tuhaf olduğunu anladığında şikayet etmek yerine, harkete geçersin zaten sadece..

Bu yüzden bırak elindeki kağıtları dostum... Anason kokan ağzından ütopyalı düşlerin ahkamlarını kesmek yerine , sisteme uy; sonra kendi sistemini getireceğine inan... Emin ol ki; sistemin kölesi değil bu adam...