Tersinden Mektup…(I)

Selam ve dua ile son veriyorum sözlerime...

Artık susuyorum senli sensiz her günüme kalemim mah sunileşti onca zamandır gönlüm firari kim bilir hangi zamanda ya geleceği yazdı ya da geçmişte kaldı sonsuzluk mekânında…

Sevdalar son buldu gönlümün volkanında yandı söndü belki de öldü, kesin olan bir şey varsa zamanımı parçalara böldü. Ölümün rengini beyazlara boyadı yaşantı yelkenlerim siyahı buldu.

Bir uçurumun kenarıydı, ölüm gözlerimden düştü, düşlerim hayallerime düştü. Tek kaldım yalnızlığa bile inat. Yalnızlık ağladı hasretimden herkesi buldu da beni göremedi saflarında.

Bir başlangıcın sonlarına doğruydu her şey kötüleşmişti sonra başa döndü dünya. Son buldu tüm efsunu aşkımın. Yazdığım onca söze rağmen di yaşantımdaki sorgular. Ya ölüme rağmendi yaşananlar ya da yaşamaya rağmendi.

Sonucunda bir ölüm başlangıcında bir ölüm.

Madem yaşıyoruz hayatı tersine o halde yaşansın aşkım tersine. Ayrılıktan sonra her gün bir buluşma ve her gün ilk defa tanışıyormuşçasına heyecanla çarpsın kalbim.

Ve dursun aşkımın zirveye ulaştığı anda zamanım.

Umarım onca zorluğa rağmen yaşamaya devam eder bütün terslikler…

Nasılsın dünya

Es-Selam-ü aleyküm…

Hasip ÇİFCİ