GÜZEL KÖYÜM NE ZAMAN UYANIRSIN

“Hava nasıl oralarda üşüyor musun?
Kar yağıyor saçlarıma bilmiyorsun
Bildiğim pek çok doğru var
Geçtiğim bir tek yolum var
Şu yürekte kaç yangın var
Biri söner biri yanar”.
Bu şarkıyı herkes anımsar sanırım.
İşte bu şarkıyı dinlerken, yazmaya çalıştım.
Gece yarısı geçmiş sessiz ve ıssız bir gece…
Diyorum ki kar yağsa…
Bedavadan görsel bir şölen…
Sessiz bir musiki…
Sessiz ve derinden…
Sadece bana özel…
Yok, canım o kadar değil…
Bencil biri değilim…
Gecenin bu saatinde uyanık herkese…
Şimdi bir kar yağmasının özlemini çekiyoruz…
Kirlenen ilişkileri,
İkiyüzlü davranışları,
Çıkarcılığa kayan dostlukları,
Düzeltmek için bize bir beyaz sayfa sunabilir mi diye…
Tam kar özlemimi yazmaya konsantre olmaya başlamışken,
Ne oldu biliyor musunuz?
Candan Erçetin in rep tarzındaki şarkısı başladı.
Aslında rep beğenmem ama ilk defa hoşuma giderek dinledim…
Şarkının verdiği mesaj benim yazacaklarımdan vermem mümkün değil…
Onun için o şarkının sözlerini olduğu gibi paylaşmak istiyorum…

GÜZEL KÖYÜM NE ZAMAN UYANIRSIN

“Uyusun da büyüsün ninni. Tıpış tıpış yürüsün ninni.
Dertlerini sürüsün ninni. Oğlum kızım uyusun ninni.
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde,
Çok da uzun olmayan belli bir zaman önce,
Çok da uzak olmayan çok güzel diyarın birinde,
Bereketi dillerden düşmeyen bir köy varmış…


Denizi de bilirmiş dalga bilirmiş bu güzel köyün insanı.
Yağmurda yürür, karda kayar ama güneşli günleri severmiş.
Meze yaparmış bu köylüler iki kadehe tüm acılarını.
Böylece birden unutuverirmiş geçmiş dargınlıklarını.
Aslına bakacak olursan çok zenginmiş tarlaları.
Ama nedeni bilinmez bu köylüler her daim fakir.
Yokmuş galiba köydeki kargaların bunda bir etkisi.
Böyle gelmiş böyle gidermiş. Ne de olsa alın yazısı.
Dayanamamış biri sonunda kargalara baş kaldırmış;
Hakkımızı yiyorlar diyip bütün köyü ayaklandırmış,
Sonunda başa çıkmış köyü istila eden kargalarla.
Ama kendisi de göçüp gitmiş tabii eninde sonunda.
Uyusun da büyüsün ninni. Tıpış tıpış yürüsün ninni
Dertlerini sürüsün ninni. Oğlum kızım uyusun ninni.
Ardından ağlamış köydeki herkes çok uzun yıllarca,
Ağlarken ağlarken köy unutmuş kargaları tamamıyla.
Üzülüp dövünüp dururken birden övünmeye başlamış
Ancak övünüp durduğu sadece hatıraymış.
Günün birinde köyün üstüne kapkara bulutlar yerleşmiş.
Kimse bulutları kargaların getirdiğini fark etmemiş.
Köydekiler yaz yağmurudur gelir geçer zannetmişler.
Ama bu kara bulutlar kopacak fırtınanın habercisiymiş…
Kargaların çalacağı emekten medet uman bazı kurnazlar;
Köylüye ninniler söyleyip apaçık hedef şaşırtmışlar.
Soytarısıyla, yalancısı bu köyün bir gün gelmiş el ele vermiş.
Bildik beyaz camın içine girip siyah yalanlar söylemiş.
Onların baktığı yerden bütün köy çok aptalmış,
Çünkü aptal olmasalar böyle aldanmazlarmış.
Değil mi ki bütün köy olana bitene ses çıkarmadan bakmış!
O zaman başlarına gelenlere müstahaklarmış…
Ah ne güzel ninniymiş bu cehalet, Herkes dalıp uyumuş nihayet
Top atsan uyanmazmış ne rehavet E benim köyüme ee ee
Aslında köyün akıllısı çokmuş. Âlimi, dedesi, filozofu çokmuş
Var diye bas bas bağırıyorlar, ama hiç birinin söz hakkı yokmuş.
Çünkü bilene, düşünene, yazana kargaların itirazı çokmuş
ve onlardan öğrendikleriyle kurnazlar herkesi uyutmuş.
Güzel köyüm ne zaman uyanırsın. Bu duruma ne kadar dayanırsın?
Sanma ki uyurken kazanırsın. Hadi köyüm ne zaman uyanırsın?”
Şarkının verdiği mesajı anlamak lazım tabi…
Bütün köyün uyanması lazım…
O yüzden işimiz biraz zor…
Güzel köyüm ne zaman uyanırsın…
Bu duruma ne kadar dayanırsın?
Ninni benim köyüm ninniiii!