Bir yanımda her tarafı saran sokak lambalarının ışıkları altın da pırıl pırıl sessiz dalgasız bir deniz uzanıyor geceye… Diğer tarafta arşınladığım desenli kaldırım taşları…Bu gece aya takıldı gözlerim tuvalde bir resim gibi üstü bembeyaz bir boya ile boyalı duruyordu karşımda…Karanlığın arasında nedendir bilmem ilk kez karşılaştığım bu tablo gibi gizlemişti yüzünü..Belki de O da utanmıştı sahte yüzlere bakmaya, usanmıştı çirkinlikler altında…Adımlarım ağırlaşıyor gözlerimi bir anlık ayırsam bile tekrar aya takılıyorum…Aklımdan bin bir türlü düşünceler geçiyor…
Denizse çarşaf gibi üstünde yürüsem hissetmeyecek beni..bir an ayaklarımı denizin içine daldırmak, hissetmek istedi canım…İnsanlar kendi hallerinde kimi oturmuş denizi seyrediyor birkaç hasta balıkçıda hala balık tutmaya çalışıyor bu saatte…İyot kokusu genzimi yaktı yosun kokusu aklımı başımdan aldı hala içimdeki isteği bastıramıyordum…Rengarenk ışıklar körfezi süslerken içim üşüdü ürperdim…Aklım da hala ay gözlerim sanki yüz hali şeklini almış aya kilitli arada…Orada onu tutsak görmek beni neden bu kadar tesir etti ki…kendimi mi yaşıyordum bumuydu beni etkileyen bilemesem de duygularımın barınağı sen yine aklımın çıkmayan köşesinde dolaşıyorsun umarsızca…Gözlerim de ay aklımda sen ay yüzün içinde sevgi…

Gözlerime dolansa hüznün ışıkları…Yine gel gitler yaşıyor ruhum dayanılmaz bir yangı ile…İçim deki bene bize döndüm sessizce…Dinledim yürek seslerimizi..Küskünmüyüm sana yok ama kırgınım hiç olmadığım kadar…Oysa;içimdeki karanlıklarımın aydınlığısın …Silkeleniyorum özümden…Ellerim uzaklaşıyor kelimelerim gibi…Küllere dönen yüreğim kor aleve dayanmaz artık biliyorum...Derman kalmıyor ayaklarımda çöküyorum banka …Bir kez daha bakıyorum aya bembeyaz bulutlara yıldızsız geceye şaşırıyorum ay gülümsüyor ve üstündeki sisi silerek…Ben de gülümsüyorum umudun nefesini içimde duyarak….