Hayallerimin kafesi var sanki rüyalarım hiç çıkmaz , düş kuramaz oldum.Kendimden vazgeçmek istemezken yıllarımdan oldum , yaprak yaprak kırılırken..

Kırıldı camdan dünyam.Soldu gönlümün güneşli günleri. Aydınlığa hasret hayallerim .Kafeslere mahkum değil bu hayat... Niyeyse beceremedim baharlara ermeyi...Kışta kaldı bu yürek; ıssız ve ayazda...Sarı yapraklar ezildi ben kendime giderken ; kaç gece geçmişti halbuki rüyalarla.Kabusmuş ; sabahların anlamı kalmayınca anladım ... Virgüller var hayallerimde ; mevsim geçişi gibi ara verilen .Noktası konmamış bir rüya görüyorum çok zamanda .Hayat bu kadar gerçek miydi ? Kader mi bu yaşadığımız ? Yoksa hayallerimize ulaşmakta korkakmıydık ?

Kendi kalbimize bu kadar yakınken ; neden elimzdekine muhtaç gibi yaşarız.Rüyalarımız mutluluk sinyali verebilir biz istediğimiz sürece ; kabusa dönüşmezler biz izin vermediğimiz sürece...


‏Ben çok geç öğrenmişim hayata rağmen hayallerimin olabilieceğini.İhtimal değil bu gerçekti . Sonradan farkına vardım mücadelenin insana huzur verdiğini .Ben olmak üzmezmiş ; geç kalmaktan korkmalıymışım ...

Zaman aldı kendimle barışmam.Hep küskündüm kalbime .Ayakta durmalıymışım meğer daima ...Güneş benim için doğsun bundan sonra .Benliğim yanıltmaz ruhumu .Neden bu kaçış içimden ?

Kendim olmaya çalışırken , ödün vermişim sevinçlerimden .Bilincim sonradan kendini buldu .Ben olmalıymışım sevinçlerim kafeslenmiş hayallerim.Nerede aradıysam avucumda bulmuşum mutlu anlarımı .Durmak yakışmaz artık benliğime.

Koşup erişmek istiyorum kendime , adım atmayı yeni öğrenen bebekler gibi kendi rüyalarıma .El uzatsamda sevdiklerime bana kadar , sevdiklerim ruhumu bilene kadar...Onları yüreğime kazırım ama, onlarını ruhunu bilemem , onlarda benim ruhumu
bilemezler.Önümdeki tüm taşları kaldırdım artık... Yanımda artık herşeyim.Arkama geçip ensemden yakalamalarına izin yok !


Yol benimse neye binip gideceğim bana kalmış .Nereye gideceğimse çok belli .Adres bende gizli değil.Orada beni neyin de beklediğini bilmiyorum .Ama tüm bunları göğüsleyecek kadarda güçlü hisediyorum kendimi .Kafesimdeki parmakılıklara
fermanımdır bu. Peki sizin adresiniz neresi ?