0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
889
Okunma
Bir gün Hoca, gene eşeğini kaybeder.
Eee, bu kaçıncı! Gayrı canına ’tak’ eder.
’’İllallah bu taş kafalının elinden!
Aklını başına alsın da, biraz da o beni arayıp bulsun!’’ diye söylenir.
Şuradan şuraya adımını atmaz.
Aradan aylar, günler geçer.
Körolası ne döner gelir, ne bir kuru selam gönderir.
Günlerden bir gün Hoca eşekler başı Deli Ömer’i görür;
’’Bu herifin azıcık kulağı deliktir.
Şunun bir ağzını arayayım!’’ der, nasıl ararsa arar.
O da duymadın mı, der; Senin eşek Mısır’a kadı oldu!
Bunu duyunca, Hoca başını sallar!
Tevekelli değil! ben bizim çömeze ders verirken, o da kulaklarını dikip dinliyordu! der.
