Kendini sorguluyordu, etrafı sorguluyordu, evliliği sorguluyordu. Etrafında hiç mükemmel evlilik görmemişti. Hayran olduğu tek ilişki anne babasının ilişkisiydi.

Düğün arabalarının arkasına görkemli şekilde yazılan, ’Evlendik Mutluyuz’ yazısını acı bir tebessümle izledi.

Sonra kendi kendine düşündü, ’On yıl sonra birşey yazmak gerekse, aynı arabanın arkasına aynı çift ne yazardı?’

-Kahretsin yaptık bir eşeklik

-Biz ettik siz etmeyin

-Etme bulma dünyası

-Akıllı ol, son anda nikahtan kaç

-Benden beter olasın

-Benim de cümlelerim var

-Sarhoştum hatırlamıyorum’

Ya da,

-’Ben annemi istiyorummm

Örnekleri çoğaltabiliriz. Kesin olan birşey var. Evlendikten on sene sonra kimse gelin arabasının arkasına, ’Halâ çok mutluyuz’ yazmaz.

Neden yazmaz?

Çünkü kimseye birşey ispatlamak zorunda değildir, aptallığın alemi yoktur da ondan.

Diğer bir sebep, kimse on yıl sonra halâ çok mutlu değildir.

Yine de, ’Darısı başınıza’ diye beddua niteliğinde birşey yazılabilir...

Burada asıl söylenilmek istenen şey, ’Düğünümde alkış tutuyordunuz, bu mutsuzluğumda hepinizin az da olsa payı var. Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste’ olabilir.

Tabii ki bu uzun bir cümle olduğundan, arabanın dört tarafına yazılsa dahi yine de cümle bitmeyeceği için bu uzun ve meşakkatli uğraşıdan vazgeçilir.

Şimdi okuyanlardan bazıları, ’Yuh artık amma da abarttın’ diyebilir. Oysa onlar da bilirler ki abartı yok, hatta yazılacak daha neler var neler. Buradaki tek abartı 10 yıl.

Bunun gerçeği 5 yıldır.

Neden eskiden aşklar sevgiler daha uzun ömürlü olurdu?

Geçtiğimiz günlerde bir program izledim. Konuk Erol Evgin’di. ’Biz hoşlandığımız kızın yanına gidip çıkma teklif edebilmek için aylarca bakışırdık, sonrasında çıkma teklif edebilirdik’ dedi.

Şimdilerde o çıkmaların adı, ’Senden elektrik aldım’ a dönüştü.

Bu kadar elektriğe aşklar evlilikler de trafoya dönüştü tabii.

Dikkat! Yüksek gerilim hattı...

:) İyi bayramlar...