Bir gün düşünün ki bütün yetişkinler içtenlikle çocukları sevindirmek için çırpınıyorlar. Bir gün düşünün ki çocukların yüzünde kocaman bir gülümseme. Bir gün düşünün bütün caddeler çocuklar için donatılmış, rengârenk balonlar ve kocaman oyuncaklarla ve çocukların üzerinde birbirinden renkli ve eğlenceli kostümler…

29 Eylül gününü seçtik bunun için. Başka bir gün de seçilebilirdi elbette, ama o gün benim doğum günümdü ve facebook’ta bir etkinlik düzenleyip o gün bana hediye vermek isteyen dostlarımın en az bir çocuk sevindirmelerini rica ettim. “Bir şeker ya da çikolata veya küçük bir oyuncak alıp verin bir çocuğa, en azından başını okşayın” dedim. Bana bundan daha büyük hediye verilemeyeceğini ifade ettim. Umduğumdan çok daha yoğun bir ilgiyle karşılaştım bu çocuk sevindirme günü ile ilgili. Pek çok insan bir sürü çocuğu sevindirdi bu vesileyle yurt içinde ve yurt dışında.

Derken bir dostumuz bu fikrin ulusal hatta uluslar arası bir karnavala dönüştürebileceğini ve kendisinin Avrupa fonlarından destek bulabileceğini, hatta karnavallarda çocuklara dağıtılacak şeker, çikolata ve oyuncaklar ile çocukların giyecekleri kostümler için sponsorlar bulabileceğini söyledi.

Gelin el ele verelim ve bu fikri bir kartopu gibi büyütüp ulusal ve uluslar arası alana taşıyalım ve dünyada çocuk sevindirmeye adanmış bir gün olsun. O gün kentlerdeki caddeler karnaval alanı olsun çocuklar için. Çocuklara bolca şeker, çikolata, oyuncak dağıtılsın, hatta yoksul çocuklar için okul malzemeleri, giysi ve daha başka ihtiyaç malzemeleri. Yani bir çocuğun yüzünü güldürebilecek her ne varsa dağıtılsın, çocuklar istedikleri kostümlerle güle oynaya karnaval kortejine katılsın.

Unutmayın bugün sevindirdiğiniz bir çocuk ilerde yetişkin olduğunda başka çocukları sevindirecektir. “Derken karanfil elden ele” dediği gibi Edip Cansever’in.

SERKAN ENGİN

(LÜTFEN YAZILI-GÖRSEL BASIN İLE İLİNTİSİ OLANLAR BU BİLDİRİYİ İLGİLİ YERLERE ULAŞTIRSINLAR Kİ GİDEREK BU KARTOPU BÜYÜSÜN)