Derin anlamlı sözler çıkıyor dimağımdan saklandığı yere lanet ederek.Bunca yıldır allegorizenin hasretiyle gözlerini kırpmayan o kelamlar,şimdi bir yaprak misali dökülüyor dilimin ucundan...

Artık biraz daha basitleşti hayatın anlamı bu yorgun beden için.Hedefler artık inkişaf odaklı değil aklımda,sadece yaşamı sürdürüyorum monoton bi kutu içerisinde.Ve çocukken sahip olduğum o kendimden büyük hayaller koyduğum yerde değiller batık bi gemi misali.’İnsan büyüdükçe hayalleri küçülüyor mu?’;diyorum kendi kendime.Artık cevabını bulamadığım sorularım da yok hayata dair.Çünkü artık hayatı sorgulamıyorum merak denizinde;bırakıyorum kendi haline,savruluyor acıların rüzgarında...

Geçmişimdeki tüm hisleri kurcalıyorum belki kurtulurum bu düşünce labirentinden diye.Ama kurcaladığım tüm hisler dejavu yaratıyor dimağımda ve geçmişime gömdüğüm tüm yok edilesi acılar çıkıyor tozlu bir sandık içerisinden.Bütün bu sözleşmiş acılar benim mutluluğuma perde çekerken;ben yine tarif edilemeyen duygularımla boğuşuyorum.Yaşanılan bu boş faaliyetlere mana veremiyorum ve küfrediyorum.Her sabah ayazında kafamın içinde onca sanrı ile yol alıyorum kendimi kaybettiğim acılar mabedine.Ve matem oluyor hep içimde,suretimde tebessüm olsa bile.Yüzümde oluşan tebessümün sebebi sadece;içimden yaşanılan bu saçmalıklara küfredişimdendir ve yüzüme yansıyan tebessüm içimdeki sinir harbidir...

Bazen kapatıyorum gözlerimi ve yeter artık diyorum.Ayaz vuruyor göz kapaklarımdan içeriye ve kalbime kadar iniyor.Geçmişimde parçaladığım taşlar katılmış benliğine ve her rüzgar esişinde o taşlar alıp çekilen kalbimin yerine yerleşiyor,ve canım çok yanıyor...

Her sayfayı yarıda bırakıyorum defa fazla acı çekmesin diye.Ve yeni,melek kanadı beyazlığında bir sayfa açmaya çalışıyorum ama başlamadan kaybediyorum hep.Her seferinde meleğin kanadına şeytan kanı bulaşmış oluyor.Yeni sayfalar açmaya devam ediyorum sayfanın kalbine kireç dökerek;sırf beyaz olsun diye...

Ve papatya falı bakarken,bir yapıştırıcı,bir de yaprak alıyorum elime;
Sırf Seviyor çıksın diye…
07.02.2007
Mehmet