Zımzığın recep dayıdan dinliyeceksin istiklal savaşını.Kasap dükkanında toplanmışlar Recep dayıyı dinliyorlar. Oda anlatıyor yaşarcasına .Bir elinde satır diğerinde bıçak anlatıyor, millet pür dikkat.Aldık tüfekleri çapraza diyor, ellerde makas girdik yunan siperlerine telleri kesiyoruz tıkırda tıkır.Başka ses duyulmuyor sadece makasların tel kesme sesi tıkırda tıkır.Kesip kesip yatırdık tel örgüleri yere mehmedim geçsin diye.Arkadan top sesleri başladı, sanki uzaklarda düğün varda davul sesi gibi geldi kulağıma köydeki düğünleri hatırladımda oynıyasım geldi.Emir geldi komutandan süngü takıp saldırdık kestiğimiz tel örgülerden içeri.Allah Allah sesleriyle inliyordu yer gök.Düşman topunu tüfeğini bırakıp kaçıyordu önümüzde.Merhamete yer varmı neler etti bilmemmi.Vur ha vur, Allah yarattı demeden taaaa İzmire kadar.Uykumu,ekmekmi kimin aklına gelir yunan önümüzde kaçıyorken.9 Eylülde girdik İzmire.Çektik bayrağı göndere. Günlerce inledi İzmir semaları söylediğimiz marşlarla .
Korkma açıl şen yurdum
Dağlara ordu kurdum
Açık denizlerine
Süngümle kilit vurdum.
Dinleyerlerden birisi Atatürkü sordu .Kükremiş yeleli aslan gibi savaşı yaşıyormuşçasına anlatan recep dayı mahzunlaştı başladı ağlamaya durdurabilene aşkolsun.Allah rahmet eylesin yattığı mekan nur olsun.