Biz insanlar edinimlerimizle nereye gittiğimizi bildiğimizi sansak da çoğu zaman bizi aynı anda birkaç yöne çeken aklımızdan, yüreğimizden kaynaklanan derin bir iç gerilimimiz vardır. Bu ikilem trafikte araba kullanırken aynı anda çok farklı düşünsel plan ve düşünceleri aklımızdan geçiriyor olmamız gibidir.

Bir an en son aldığımız kararı ve o anı düşünelim. Acaba bu kararı aldığımız o anda mutluluklu tebessümlerimiz veya içsel bir kararla beraber içimizde bir kararlılığın farklı değerlendirmelerimi ruhumuzu süslemektedir. Yoksa değişik düşün çeşitliliği yanlarımız kendi aralarında serbest piyasa rekabet anlayışı gibi devinip dururken bizi ikileme sürükleyen beyin fırtınalarımızın esirimi oluyoruz.

Belki de her bireyin bu akıl devinimleri kendi kararlılık ve kararsızlık değerlendirmesinin sonunda ya tebessüm ettirecek mutluluklu bir sonucu yâda acı bir gülümsemenin düşündürücü kararsızlığını neden yaşıyor olumsuzluklarını hep hatırlanacağı olacaktır.

Armağan edilen yaşam sevdamızda özlemlerimize ulaşmak için temel seçeneklerimiz pişmanlıklarımızı yaşam sürecinde dile getirmemek için dış etkenlerden uzak kendi özgür irademizin ürünü olmalıdır. Dönüp yaşamımızı irdelediğimizde yaşamdaki toplam etkinlikler geleceğimizi daha iyi yaşamak adına değerlendirmek gerçeğimiz olmalıdır. Bu anlamda özgür irademiz bizi yönlendiren bizim dışımızdaki çıkarcı ve yanlı bireylerden etkilenmemek adına alacağımız her karar bize yakışan olmalıdır.

Amaçsız insanın sınırı ve durmayı planladığı bir durağı yoktur. Edinim mutsuzluklarını etrafına yayma kıskançlık ve güdüleriyle saldırganlıklı davranışları birlikteliklerde hep mutsuzluk getirdiği bilinendir. Bu bilinirliklerden uzak armağan edilen bu yaşamı nerede hangi koşullarda yaşarsak yaşayalım çorak toprak olmamak için hep sevdamızla çağlayan sular gibi toprağa hayat verir gibi kendimizle renklerin güzelliğinde yaşamı yaşama zarafetinde gayretlerimizi kendimizden esirgememeliyiz.

Bedri Demirpençe