takvim yaprağı 17 temmuzda çakılı kalmış..pütürlü duvarın üst köşesinde unutulmuş o gün..olağandı her şey..haricinde olumsuzluk yoktu.televizyon izlemiştik biraz,sonra yemek yiyip müzik dinledik.üstelik zaman zaman dizime yattığıda olmuştu..saçıma dokunduğu..abartmıyorum beni öptüğüde.peki ama biz aynı yatakta yattık..evet ama kardeşce..insan dokunamazmış ya sevdiğine..işte aynen öyle.mutluluktan ağlayışıma tanık ederken akrep ile yelkovan, sızmışım saçlarının kokusuyla.bir ten gülden daha güzel olurmuydu acaba ? yoksa herkesin aşkı zemzem mi geliyordu insana ?

18 temmuz sabahı..10 suları..açtığımda gözümü bebekleri ağlıyordu içimin..çapakları gitmeden kipriklerimin tersliği anlamıştı bedenim.koskaca yatağı kaplamış bir ben duruyordum..leylak kokulum yoktu ve ben henüz bilmiyordum..kalktım giyindim.korktuğumu belli etmedim.seslendim,ses alamadım.aşkım dedim,başımı eğdim.odalara baktım,mutfağa uğradım,,banyoda ağladım,montumu aldım ve kaçtım...saydığım 2648.ci asfalt şeridinde bir kazayla karşılaştım.bir kalabalık,ambulans sesleri,,ağlayanlar inleyenler,tartışıp panik olanlar..sağdan soldan yardıma koşanlar.umursamadım devam ettim.2649, 2650, 2651 yol bitmiyor zemini eriten güneş içime işliyordu.ha buldum ha bulacam dediğim ümitler katık oluyordu boğazıma..terimi su niyetine içtiğimde olmuştu bu apansız takipde."neden" sorusunu birkez sorabilseydim kendisine.ben gidiyorum gece ve gündüz an gibi peşimde.

7035.ci asfalt şeridinde durdum..kenarına geçtim yolun.bir sigara yaktım,bariyerlere yaslandım.nasılda yalvardım tanrıya o an.."" hızlıca geçen arabalara atsaydım vücudumu karı olurmuydu ? hadi oldu diyelim,vebali sorulurmuydu ?.. sordular diyelim,aşk ölümle bir tutulurmuydu ?. tutuldu varsayıp ahirette buluşalım.cayır cayır yanmak pahasına bir kez "neden" diye sorayım.cevap mantıklıysa o cehennemden çıkmayayım""....diye diye ilerledim..umudumu bitirdim.erittim hafızamı.başladım dönmeye geri.herşey aynı,,ağaçlar tabelelar,yol üstündeki lokantalar..asfaltlar..şeritteki aklar..2649.cu şeridin dışında..kaza anı.pişmanlığımın yoncası..yardım etmeyişimin azabı..durdum düşündüm..başımı öne eğdim yerdeki nufüs cuzdanına eğildim..çiçek pembesi..üstündeki onun resmi..ana adı kezban..baba adı hasan.doğum yeri keşan..

polis telsizlerinde anonsu geçen oydu..doktor raporlarında ex olan..otobüsün ön camından fırlayıp metrelerce sürüklenen.benim aldığım siyah eteğiyle teşhis edilen..17 temmuzda duvarda kaldı takvim yaprağı..tanımak gerekirmiş hayatı..neden diye soramadığım bi yana,yardım etmeyişim diğer tarafa..insan en sevdiğinide öldürürmüş bu dünyada...


( uyan zemzemim..kurbanın olayım.can olayım mecrana.hücrelerimi vereyim köküyle..
(uyan kimliğim..can olayım avuçlarına..söz kızmam sana.beni dudağımdaki dualarla bırakma.ruhuna fatiha....

D.T :26.02.1984
Ö.T:17.07.200__
uğur köksal