nefes alışlarımız aldığımız anın güzeeliğine göre değişiyor. dünya dönüyor, biz duruyor muyuz? ya derin derin alırsın nefeslerini, ya da kesik kesik.ya heyecanlısındır ya da dingin.dünya dönüyor, an değişiyor...

içimde kopan fırtınaları bedenim inanılmaz mükemmelikte saklayabiliyor. karşıdan bakınca herkes ne kadar sakinsin diyor fakat iç dünyam her an değişiyor. bir an mutlu bir an üzgün... ama her şey değişim halinde değil mi zaten. akan nehir de saniyeler içinde değişmiyor mu? ben dünyaya ayak uyduruyorsam suç mu? dünya dönüyor, ben değişiyorum...

eski resimlere bakmak eskisi gibi zevk değil acı vermeye başladı. artık yılların akışını sevinerek değil üzüntüyle izliyorum..sevinçlerim hayallerim heyecanlarım eski coşkusunu neden bu kadar erken yitirmeye başladı? karamsarlıklar bembeyazlığa niçin dönmüyor ya da neden aklanmak bu kadar zor oluyor? aklanmak... coşmak... heyecan duymak...basit hayaller kurmak...ben mi zorlaştırıyorum yoksa hayatın hızına mı yetişemiyorum ..sanırım değişiyorum. dünya dönüyor...farkediyorum...

aşklarım sevgiye dönüşüyor, bakışlarım hoş görüyor...duyduklarım canımı yaksa da öbür kulağımdan çıkamıyor..:( kendimi tarif edemiyorum ,, adımlıyorum koşamıyorum. dünya dönüyor....olgunlaşıyorum...........