Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
Şahin Uslu
Şahin Uslu

Senin Ardından

Yorum

Senin Ardından

1

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

714

Okunma

Senin Ardından

Bu sabah erkenden kalktım Banyoya gittiğimde gözümün altında oluşan morlukları farkettim Dakikalarca baktım aynaya Aynada gördüğüm yüz benim yüzüm olamazdı Ben bu kadar güçsüzolamazdım Pes etmemeli direnmeliydim
Banyodan çıktım Etrafa şöyle bir baktım Ardında kalanlar vardı sadece göze görünür Akşam sen giderken her şeyi yere fırlatmıştım ya işte onların kalıntıları vardı Senin ve benim ise kırıntılarım Ağlamamalıydım Sen giderken nasıl da sakin ve kararlıydın Ben de öyle olmalıydım Karalı ve sakin,
İlk başta evi toparlamalıydım Vazonun kırıntılarını topladım yerden Kırıntıların arasında gözüme çarpan bana aldığın kırmızı güllerden biriydi Sadecebiri Ona bile aldırmadım biliyor
musun Çünkü o da seninin gibi cansız duruyordu orada Daha sonra pencereleri açtım temiz havayı ciğerlerime doldurdum Her nefes alışım sana inatla daha hırslı ve daha hızlıydı İçeri doldu sabahın ilk ışıkları Aydınlattı karanlık odamı Duvarda duran resmimize o gülen resmimize vurdu gün ışığı Ellerim titredi ama onu bile attım ardından kalanlarla birlikte,
İşim bittiğinde artık senden birşey kalmamıştı Ne resmin ne çiçeklerin ne elbiselerin ne de sevdiğin kasetler Hepsi yok olmuştu seninle birlikte Bir tek içimde kalan sen vardın ama o da eskişsi kadar yangın değil Ne yapsam boş artık Sen gittin Ardında bıraktığın beni düşünmeden gittin
Bir mont alıp çıktım dışarı Hava bahardan kalma sıcak ve güneşliydi Yürümeye başladım Sokakakta ilk önce bir çocuk gördüm Elinde elma şekeri gülen gözlerle dolaşıyordu Sıcacık gözleriyle baktı gözlerime
Her şeyden haberi varmış gibi O an utandım kendimden Daha dik yürümeye başladım Attım üzerimden terkedilmişliği Ardından gözlerimdeki yaşları sildim Bir gülümseme taktım dudaklarıma Adımlarımı daha sert attım Sana inat hüzünlere inat acılara inat
Bu gece sana kaldırıyorum kadehimi Yaşamımda benden önemli bir başka kişi olmadığını öğrettin bana Bir de o küçük çocuğa kladırıyorum kadehimi Mutluluğun herşeyin başı olduğunu hatlattın bana Yaşamın başıydı en önemlisi Bu gece yaşama seni unutarak başlıyorum Gülen gölerle ve umutla Ben bu gece tekrar doğdum ve büyüyorum

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Senin ardından Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Senin ardından yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Senin Ardından yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Ülviye Yaldızlıı
Ülviye Yaldızlıı, @ulviye-yaldizlii
23.9.2010 12:57:16
Bu sabah erkenden kalktım

Banyoya gittiğimde gözümün altında oluşan morlukları farkettim

Dakikalarca baktım aynaya

Aynada gördüğüm yüz benim yüzüm olamazdı

Ben bu kadar güçsüzolamazdım ,Pes etmemeli direnmeliydim

Banyodan çıktım

Etrafa şöyle bir baktım

Ardında kalanlar vardı sadece göze görünür

Akşam sen giderken her şeyi yere fırlatmıştım ya işte onların kalıntıları vardı

Senin ve benim ise kırıntılarım

Ağlamamalıydım

Sen giderken nasıl da sakin ve kararlıydın

Ben de öyle olmalıydım

Kararlı ve sakin,

İlk başta evi toparlamalıydım

Vazonun kırıntılarını topladım yerden

Kırıntıların arasında gözüme çarpan bana aldığın kırmızı güllerden biriydi

Sadece biri

Ona bile aldırmadım biliyor musun

Çünkü o da seninin gibi cansız duruyordu orada

Daha sonra pencereleri açtım temiz havayı ciğerlerime doldurdum

Her nefes alışım sana inatla daha hırslı ve daha hızlıydı

İçeri doldu sabahın ilk ışıkları

Aydınlattı karanlık odamı

Duvarda duran resmimize o gülen resmimize vurdu gün ışığı

Ellerim titredi ama onu bile attım ardından kalanlarla birlikte,

İşim bittiğinde artık senden birşey kalmamıştı

Ne resmin ne çiçeklerin ne elbiselerin ne de sevdiğin kasetler

Hepsi yok olmuştu seninle birlikte

Bir tek içimde kalan sen vardın ama o da eskisi kadar yangın değil

Ne yapsam boş artık

Sen gittin Ardında bıraktığın beni düşünmeden gittin

Bir mont alıp çıktım dışarı

Hava bahardan kalma sıcak ve güneşliydi


Yürümeye başladım

Sokakakta ilk önce bir çocuk gördüm

Elinde elma şekeri gülen gözlerle dolaşıyordu

Sıcacık gözleriyle baktı gözlerime
Her şeyden haberi varmış gibi

O an utandım kendimden

Daha dik yürümeye başladım

Attım üzerimden terkedilmişliği

Ardından gözlerimdeki yaşları sildim

Bir gülümseme taktım dudaklarıma

Adımlarımı daha sert attım

Sana inat hüzünlere inat acılara inat

Bu gece sana kaldırıyorum kadehimi

Yaşamımda benden önemli bir başka kişi olmadığını öğrettin bana

Bir de o küçük çocuğa kaldırıyorum kadehimi

Mutluluğun herşeyin başı olduğunu hatlattın bana

Yaşamın başıydı en önemlisi

Bu gece yaşama seni unutarak başlıyorum

Gülen gölerle ve umutla

Ben bu gece tekrar doğdum ve büyüyorum


<<<<<<<<<<<<güzel bir yaı lakin araları açmalısınız ..tebrikler
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL