Anladım ki ben büyümemişim.
Hâla her ufacık şeyde ağlıyorum. Inatla "Ben yapacağım!" diyemiyorum artık. Her tökezleyişimde yardımın için sesleniyorum sana. Duyuramıyorum kendimi...
Sürekli takılıp, düşüyorum. Tutunmadan yürüyemiyorum henüz, baba!
Ellerini uzat, serçe parmağını sıkıca tutayım. Desteğim ol, attığım sağlam adımları gördüğünde ilkiymiş gibi sevindireyim seni. "Baba!" diye seslendiğimde, ilk defa duymuşcasına heycanla herkese beni anlat. "Baba dedi." de.
Baştan başlayalım herşeye.

Beni umutsuz bir hayat’a teslim edip gitme baba!
Teselli kaynağımı yok edip, verdiğin ellere güvenip de arkanı dönüp gitme baba!
Yeni kavuştuğum annemi, büyümekte olan kardeşlerimi, canım ablamı da alıp gitme baba!

Yapamam...
Siz olmadan üstesinden gelemem hiçbirşeyin.
Beni de yanınıza alın.

N’olur, yıkık hayallerimin göçüğünde umrsamazca bırakıp gitmeyin beni.
Size yeni kavuşmuşken, bu sevgiyi ve şevkati almayın benden baba!


kıymetinizi yeni anlamış olan kızın
Solamente