5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1719
Okunma
Sana merhaba , dediğimde bilmezdim bu merhabanın soluğumu keseceğini nefessiz kalacağımı... ve bu merhabanın yüreğimde çiçekler açtıracağını.. güzeldi.... sana merhaba demek çok güzeldi. günler geçti....kısa zamanda ne çok şey paylaşmıştım ve yaşamıştım sana dair...
Hoş geldin, dünyama hayallerime,umutlarıma . sen benim hiç kimseye açmadığım kalbime hoş geldin . sen geldin ya. kışlar daha bir bahardı...sanki baharlar daha bir yeşil geliyordu gönlümün kırlarına düşlerim daha bir pembeydi. pembelerim daha mavi dolaşıyordu gökyüzünde... sen geldin. baharı verdin yüreğime. sen geldin.. ve gündüzlerime bir güneş daha kondurarak aydınlattın yüreğimi...
Sen geldin işte.... sen bendeydin artık. elimi tutar mısın dediğinde.... sana söyleyemesem de aslında bunlardı benim yaşadığım... bunlardı bana yaşattıkların.... sana elimi uzatmıştım zaten.... sen anlamamıştın.... sana ne kadar yakınmışım... sen ne kadar içimdeymişsin .
Sana dair ne varsa büyüttüm içimde, korudum, sakladım... kimse bilmedi yaşadığımı.. bütün sevmelerimi senin için kullanmıştım... sevdamı büyütüp gözbebeklerimde sakladım.... sakladım ... sen anlamadın.... sen bende vardın... ve ben seni... şehirlerce uzağımda sevdim..... bütün şehirler kadar bendeydin....
demiştim sana; sen bahar ortası kış sevinç sonrası hüzün olma ne olur... ama... neden dört yanım karanlık neden dört yanım yalnızlık... ve neden neden... yalnızlığımda hep sensizlik neden sensizliğimde hep yalnızlık var.......
işte sen, benim yüreğimde bu noktadasın.... ister kaçıp git ister kal , ve gel tut elimi..... ama sakın .. arada kalma.... ve sakın unutma...canımsın……cansın. Ve BU ŞEHİRDE SEN VARSIN... SADECE SEN………..
gül tuzcu karaman