Halini hatrını sormakiçin yazdım bu mektubumu .Özledim seni ,
özledim o eski günlerimizi.En nefret ettiğimiz şeyleri yapmayı özledim.
Çakıllı yollarda kirmenle dolaştığımız zamanları ..Hatırlar mısın ?
Birimiz düşünce birimiz kaldırırdık.Kimseyi kendimize güldürtmezdik.
Özledim kardeşim o günleri.Aslında en çok da misket oynamayı.Hani evden
iki misketle çıkardık sabahları, sonra akşam eve bir torbayla dönerdik.
Hatırladın dimi ? Heh işte en çokda bunu özledim. Sevincimizi, üzüntümüzü ,
her günümüzü beraber geçirmeyi özledim.Yoksa o günlerimizi utanıpta
tecahül-ü arifane mi yapıyoruz ? Gerçektende öle yapmaya başladık.
Köyümüzü o yıllarımızı unutmaya başladık. İstanbul’un taşı toprağı altın
derler. Nerde ? Hiçte öle değil can dostum ! Burda metropol bir dünyada
yaşıyoruz sanki.Bizim beğenmediğimiz köyümüzün suları bile burdan
daha iyidir.Buralara gelmeyi düşünüyorsan temelli olmasın.Seni buranın
havası suyu kaldırmaz,aman haa sakın gelme ! Köyümü özlemişim vallahi.
Buradaki işimi bitirir bitirmez gelicem yanına inşallah.Sizleri gerçekten
çok özledim.Bu satırları yazarken ağlamaklı olduğumu ve içimin alev alev
bir buruklukla yandığını bellirtmek istiyorum.Gurbetlik gerçektende zormuş.
Burnumda tütüyorsunuz hepiniz.Hem mektubumu yazıyorum yanımda
kahvemle aklıma tek bir şey geliyor ...

BEN ÖLÜRSEM BENİ KÖYÜMÜN YAĞMURLARINDA YIKASINLAR <Ayna>

NOT : Özlenilen olmak istiyorsak özlenen olmak gerek.Böyle olmak dileğiyle CAN DOSTUM..!
HAKKINI HELAL ET..!

Neslim E. SEYHAN