Geçenlerde bir park cezası yedim.evet gerçekten suçluydum.Bir anlık dalgınlık ve telaşla yaptığım bir duyarsızlıktı.Kaldırım kenarındaki özürlüler için yapılan rampanın önüne park etmişim.Arabanın yanına geldiğimde,memur bey beni neredeyse dövecekti. Aman bir surat,bir tavır,yüz sirke satıyor.Be adam,bi sırıt,hafif tebessüm et.Nerdeeee?
O an bir telefon edib ’’’Amirim durum bu ’’’desem o cezayı yemezdim.Ama suçluydum ve kendimi cezalandırmam gerek diye düşündüm.
Benimde özürlü bir kardeşim vardı.Ne zor olduğunu bilirim.Üstelik biri 155 i arayıp şikayet etmiş.Demekki sıkınyılı anlar yaşatmışım.Eyvallah deyip cezama razı oldum.Ama memur bey sinirime dokunmuşdu.Benim iyi tavırlarıma aldırış etmemesi tam bir kabalıktı.
Üstündeki üniformaya gösterdiğim saygıyı hiçe sayması beni çileden çıkardı.Hani derler yaaa’’’....buldun yeri öt’’’aynı o hesap işte.
Arabamı aldım,bir tur attım ve az önce parkettiğim yerin az ilerisine parkettim. Anaaa oda ne?rampanın önünde bir jeep.gıcır gıcır parlıyor.Memurumuz yaslanmış sağa sola bakıyor.Bir tırısda yanına gittim jeepi gösterdim.Yüzsüzce bana ’’’farketmedim ’’’dedi.
Şimdi farkettiniz,onada ceza yazın dedim.
Beni onun işine burnumu sokmakla suçladı.Yetmedi bide fırçaladı.Ohhh oldu benim sinirler laçka.
Benim arabada fena değildi ama jeep kadar değilmiş demekki!memura şikayet edeceğimi belirtdiğimde’’’buyuret’’’cevabıyla karşılaşdım.Nerden bilsin zavallı emniyet müdürüyle arkadaş olduğumu?Açtım telefonu olanı biteni anlattım.Memurun adını,numarasını verdim.Hemde yanında.Adamcık zaten gülme özürlüydü,hepten mahkeme duvarı oldu yüzü.Yaftası yüksek araba yaktı bizim memurun başını.
Eeeee...biraz gülseydi,karşısındakine insan gibi davransaydı bunlar olmayacaktı.dönüp arkamı kuzu kuzu yoluma gidecektim.
Çifte standart olan her yerde:kimin kimi harcayacağı belli olmaz.Ne demiş büyüklerimiz’’’PARAYLA İMANIN KİMDE OLDUĞU BELLİ PLMAZ’’’