Bu gün perşembe.... hep bana cuma gecesi dendi.... mübarek olduğunu söylerdi anneannem... dua et kızım ne dilersen kabul olunan gecelerden bitanesi de bu derdi... ben çocuktum o zamanlar.... ufak dualarım vardı... minik dualarım... o geceyi hayal kurarak geçirirdim... basit dualarımla ilgili basit hayallerim.. bana o kadar ağır gelirdi ki o dualar ve hayaller.. o kadar ulaşılmazdı ki benim için.

Şimdi on dokuz yaşında bir genç kızım.. bana bu geçen yaklaşık on yıl hayal kurmamam gerektiğini öğretti. hayal kurarsan beklersin... beklemek ya da beklememek aslında elindedir ama hayal kurmak demek sadece beklemek demekti... çok hayaller kurdum küçükken... çok da dua ettim aslında... sadece perşembe günleri değil her gece dualar okuyup hayaller kurar hale gelmiştim..dualar gün geçtikçe büyüdü.... peki hangisi kabul oldu derseniz hiçbiri kabul olmadı... çok beklemiştim o sıralar kabul olmalarını ama kabul olmadı... şimdi beklemenin saçmalıktan başka birşey olmadığını anladım...çünkü dua ya da hayal etmek kendi başına hiç bir anlam ifade etmediğini de anlamıştım....

O anladığım andan itibaren hiç ama hiç hayal kurmadım.... en iyisi bendim... herşeyin en iyisi bendim... her ortamda en iyilerden bahsedilince benim adım mutlaka geçerdi.... çünkü hayal etmiyordum istiyordum... istiyordum ve başarıyordum... başarısızzlık en büyük zaafım olmaya başlamıştı.

Sonra lise sona geldim.... başarmak sadece hayal olmuştu bana ve hayallerim yoktu olmamalıydı.... ne kadar cahil biriymişim...... eğlence.. ilk defa
eğlenmeye başlamıştım... eğlence kavramını nasıl bunca yıl öğrenememişim anlamıyorum....şimdi üniversite okuorum....

AŞK... her hikaayede bir aşk olur değil mi.... ve ben de aşık oldum her insanın başına geleceği ve başına gelmesi gerektiği gibi... şimdi hırs hiç yok.... üniversiteye derslerle ilgili olmasa bile başka konularda başka hırslarla gelmiştim.... kötü şeyler değil aslında oyunlarda konuşmalarda hep ben olmalıydım.... ama bana aşk daha doğrusu aşkım hırsın önüne geçmeyi öğretti... bunu yıllardır başaramıyodum....ama başardım....
Ve hayal kuruyorum artık..... tekrar dualar okuyup hayaller kuruyorum... her gece onun mutlu olmasını diliyorum allahtan... onun başarılı olmasını.... biliyorum ki o mutlu olunca ben de olacağım....
Ve anladım ki hayaller olmadan insanlar yaşayamaz... hayaller dualar başarıların temelidir aslında... hayaller için çalışılması gerektiğini unutmadığımız sürece tabii ki....

Bana hayal kurmayı hatırlattığın için teşekkür ederim HAYALİM...