İndirimli tarifeden konuşur gibi,para puanlarımızı harcar gibi...kolay harcıyoruz kelimeleri.Düşünmeden,hissetmeden...
Fütursuzca diziverip peş peşe cümleler oluşturuyoruz.Başı sonu belli değil,tümleci zarfı mühim değil.Öznesi olsun bir de yüklemi kafi,noktaya bile ihtiyaç duymuyoruz varsa yoksa üç nokta...
Samimiyet aramıyoruz.İnandırıcılık katmıyoruz içine.Hafif manaya bulayıp biraz da süsledik mi salıveriyoruz sokağa.Mana hafif olunca uçuveriyor haliyle dudak ile kalp arasında.Belki kulakta hafif bir tını kalıyor.Duyuyorsun duyduğunla kalıyor,okuyorsun gördüğünle kalıyor.
Hammaddesi ucuza gelen Çin malları gibi elden düşme harfler kullanıyoruz.İşçiliği de hafiflettik mi zahmetsiz iletişim sağlamış oluyoruz.Yok pahasına kelimeler kullanıp kelepir cümleler elde ediyoruz.Zamandan kar edelim,yorulmadan elde edelim...Koşmadan, kestirmeden işimizi görelim derken inançsızlığa teslim ediyoruz ruhlarımızı.Duygu kanseri oluyoruz farkına bile varmıyoruz.
Umursamıyoruz belki de kim bilir.Nasılsa emeksiz doyuruyoruz karnımızı.Nasılsa taş atmıyoruz yormuyoruz bünyemizi.Yan gelip egolar büyüterek geçiriyoruz günlerimizi.Uzatmıyoruz,kısa kesiyoruz.
İkinci el harflerle "mutluluk" yazıp piyasaya sürüyoruz.Gel vatandaş kaçırma nasılsa sudan ucuz! "HOBBİT"