Bir kere denemekten birşey olmaz diyerek kaybetmiyor muyuz en güzel günlerimizi?
bize en yakın olan canımızı zehirlemiyor muyuz bu sözlerle?.bilmeliyiz ki bir defa başlayan eziyet sürekli devam edecek.bazı şeyler asla denemeye değmez.
Madde bağımlılığı;bize verilen hayatı geri almaktır.ne yaşayabilirsin sağlıklı;ne de kalabilirsin mutlu bir insan gibi zeki...
Ömrümüzün baharını karanlığa çeviririz.yaşarız,ama gözümüz sanki kör karanlık.
yaşamak,herşeye rağmen güzeldir.acısıyla,tatlısıyla...
Hayatımızı neden küçük bir çemberle sınırlayalım ki?Dünyalara sığmayan mutluluklar,
ödüllerin dahi yetersiz kalacağı büyük başarılar...insan isterse;bu kocaman ömründe herşeyi
başarır.neden biz yapamayız?.başaranlardan neyimiz eksik?.olumsuzluklarla kendimizi
ve çevremizi kandırarak,bağımlı kaldığımız şey;bizi zamansız ölüme sürükler.
bize verilen güzellikleri;kocaman bir canı,bir ömrü,kendi kendimize yok etmek bize açılan kapıları görememektir.
Bir an gelir,kendimizi çok kötü hissettiğimiz.bir an gelir,çevremizdekilere rağmen yalnız kaldığımızı sandığımız.tüm bunlarsebebi olur bir zehire bağlanmamızın.bazen;en akıllı,en bilgili
insanı dahi alıverir kendi dünyasına.anlamayız ki,yalan bir gülüş ve yalan bir neşeyi bize veren kendisidir.gerçekleri görmek,çabalayıp mutluluğa erişmek varken,neden gözlerimiz kapalı
olalım ki?.
Ben,özgür yaşamayı bilmeliyim.birşeylere bağımlı olarak değil.arkadaşlarımı,ailemi,kısacası tüm çevremi kendime bağlamalıyım.hayat düzenimle olsun
başarımla olsun,herkes onur duymalıdır.
Bir zehiri, hayatımın merkezi yapacak kadar adi ve cahil değil;bir ömrü,kendi değerinin verdiği mutlulukla yaşayacak kadar asil ve inançlı olmaktır önemli olan.beni
hayattan koparacak mutluluklar,birşeylere bağımlı olup;kısa sürmemelidir.beni,ancak ben yapan;gerçek başarımın mutluluğudur.her safhada, eğitime düşen görev çok önemlidir.
cünkü,her olayda insan, kendisine zarar verecek kadar cehaletli olmamalıdır.
İnsan,bir başkasının sözüne veya yaptıklarına önem gstermemeli,sadece,kendi doğrularıyla yaşamayı bilmelidir.iinsanı,insan yapan;özgüveni ve erdemidir.ilerlediğim her adım,pişmanlık olmamalıdır.herkes hata yapabilir,ama’’bu yola girmemek,benim lüksümdür.’’
diyebilmektir önemli olan.
Hayata bağlanmaksa amacım;maddeyle değil,kalbimle bağlanırım.yaşadığım
kötü ne varsa çizgi çekerim;kendimi zehirle kandırmam.gittiğiniz yolun,seçtiğiniz kararların bedelini hayatınızla ödeyebilirsiniz.bu yol,senin loun olmalıdır.hayali mutlulukların,eğlencelerin değil.
Hayatı tanı,sev,yaşa!.en iyisine ulaşana dek.bağımlı olmak şart ise,bu maddeyle değil;kendi hayatının güzelliklerine bağımlı olmaktır.
Hadi,kim tutar seni!.bulaşmışsan içinde kalmayacaksın.zehirin esiri olmayacak;sadece kendi hedeflerinle yaşayacaksın.!