Başım omzunu arıyor.
Hani şu tüm dertlerden uzaklaştıran, sıcacık omzunu.
Uyumayı en sevdiğim yer.
Şimdi unut diyorsun ya,nasıl unutayım.
Ben ki hücrelerimde seni unutmama yetecek hiçbirşeyi barındırmamışım
Saçlarına ,gözlerine,burnuna isimler vermişim.
Seni unutmamı söyleyecek kimseyle tanışmamışım.
Unut deme bana.
Sen unuttun diye yeterince acıyor zaten kalbim.
Yüreğime bir de seni unutmanın acısını ekleme.

Oysa ben senin sevdiğin herşeyi severdim.
Şimdi beni sevmiyorsun ya
Aynalara küsüşüm bundan.
Sana ait birşey barındırmayan şeyleri göremiyorum.
Söylesene ne yaptın bana?
Nası verdin bana bu şekli?

Artık odamda yalnız ağlıyorum.
Diyorum ki kendime o seni hiç sevmemiş.
İnanmak istemeyip biriktirdiğim tüm gerçekler yakıyor canımı.
Miladı dolmuş bir aşk var kalbimde.
Unut diyorsun ya
O aşkı nasıl öksüz bırakırım!
Benki yağmuru sadece seninleyken sevmişim.
Senle içince anlamlanmış kahvem.
Bensiz yaşamaya alış diyorsun ya.
Nasıl alışayım.
Hayallerim ne olacak?
Kim büyütecek yarım kalanlarımı?

Bana her yol sen.
Birini sevmeye ne zaman zorlasam kendimi aklıma düşüyorsun.
Herkesi senle aldatıyorum.
Hep yalanlar söylüyorum.
Arkadaşlarım bile seni unuttuğumu sanıyorlar.
Ah,hayata saçlarıyla tutunduğum.
Şimdi senin hiç gelmediğin bu şehirde seni düşünmekteyim.
Kimseyi sevmedim,sevemedim ben.
Kalbim senden başkasını istemiyor.
...Ve senden sonra yanıma başkası yakışmıyor.