Yeni anı eklemek güldürdü beni şimdi..etrafımdaki çocuklar bana bakıyorlar.
Bu gün deoğduğum ilçedeyim,anılarımın kayda değer bölümünü ürettiğim hafızama yazdığım yerlerde, çocuk adımlarıyla değil, bir amca edasıyla dolaştım saatlerce.
Eski evimizin sokağından geçtim,değişmi,yeni binalar,yollar,çocukjlar inşa edilmiş.Yine de Mikail çalılıkların arasından gülümsedi bana, yılmaz tuzlu çekirdek kabuklarını havaya doğru fırlattı....Jale eski duvarın kalıntılarının arasından yine gözyaşlarıyla bakıyordu,hem gözyaşları vardı hem gülücükler yüzünde.
Hastanenin akıllı bekçisi Karagudik...ne kara köpekmiş hakikatten.
Bakkal Dursun yine "deftere mi yazılacak uşağuuum" diye soruyordu yaşlı gözleriyle.
eskimiş sokaklarda dolaşan eskimiş arkadaşlarımla kucaklaştık...
Unutulan anılar tazelendikçe,ne kadar sıcak ve vefakar kardeşler olduğumuzu hatırlayınca bir daha bir daha sarıldık..
Bir çoğunu gözlerindeki ifadelerin kalıntılarından çıkarabildik...
Biz eskiden kardeştik
Biz eskiden çocuktuk
Biz yaramazdık hem
Denize beraber kaçar..beraber yeminler ederdik babalarmıza yalan yere..
Beraber ölmeyi beceremedik bazı arkadaşlırımızla ..
Onlar önden gitmiler...
Gözlerimizde donuk yaş
Sokaklarda yürüyoruz...
Eski çocuklar yine sarmaş dolaş.