Bir zamanlar aşıktım. Şimdi neyim? Bilmiyorum. Ama hissedebiliyorum hala aşığım.
Üzerinde yürüdüğümüz hayat ve onun bazı bazı anları vardır hani. Yürürken kucağınızda birini taşıdığınız anlar. Belki çocuğunuzdur o kişi belki de anneniz. Dedenizi taşırsınız kucağınızda, ağzında takma dişleriyle size şakalar yapar bir yandan. En yakın arkadaşınız olabilir kollarınızın üzerinde. Naber kanka der ve elinin ayasını ensenizde patlatıverir.
Mahallenin bakkalı bile olabilir ağılığını hissettiğiniz kişi. Siz yürürken elindeki renk renk şeker ve sütlü fıstıklı çikolatalarla besler sizi. Herkesi taşıyabilirsiniz kucağınızda. Ama tek bir kişiyi omuzlarken bütün vücudunu ısındığını, gözlerindeki bulanıklığın esrarlı tadını, damağındaki anlam veremediğin mayhoşluğunu hissedersin.
Kalbin kucağındayken bir yandan heyecanlısındır bir yandan delicesine sakin. Bir yanın zaman dursun bu an hiç bitmesin derken diğer yanın saatler su gibi aksın bütün zamanımda o olsun der. Hem sahip olduğum güzelliği herkes görsün bana imresin istersin hemde yarine kimsenin bakmamasını. Hala kendinsindir ama bütün benliğin ona bürünmüştür artık. Gözlerinde kaybolmak, iki dudağını arasında erimek isterken vücudunun her yeriyle onu delicesine sarıp sarmalamak gelir içinden. Siyahtan ilham alıp beyaza şiirler yazmaktır aşk.
Eğer aşkın şarabı varsa, ben fıçısında boğulmaktaydım bir aralar tatlı tatlı. Ilık şerbet döküyordu çektiğim acı kalbime şubat soğuğunda. Ne yapabilirim ki. Şu dünyada hep bir eşim olduğuna inandım. Yokken hayaliyle yaşadım, olmayan bedenine sarılıp uyudum. Sevgime dolu dolu karşılık veren ilk kişiyi de o sanmışım. Yanılmışım. Ey ismi lazım değil duy beni! Sen istesen de o olamazsın! Kalbinde en az benim kadar iyilik yoksa sen benim hiçbirşeyim olamazsın! Merhametten nasibini almamış, insafsız ve vicdansızsan hayatımda rol alamazsın! Farkındayım ben büyüttüm seni içimde. Sen orada büyüdün ya, ben şimdi içime s.çayım!
Ve ey ismi lazım lakin muamma olan! Asıl sen duy beni! Biliyorum. Oralarda bir yerlerdesin. Hissedebiliyorum beni beklemektesin. Dünya için normal benim için güzellerden de güzelsin.
Yalvarırım duy çığlıklarımı. Kalbimde kopan fırtınaları duy. Sen yoksun diye herkese senden parçlar veriyorum kendimce. Sana en çok yaklaşanı sen belleyip seviyorum. Sonra o beni sevmiyor da sen o değilsin deyip tekrar hıçkırıyorum. Kimse bilmiyor beni. Ne haldeyim anlamıyor. Ne olursun en azından tanış benimle. Yüzündeki nur ile şereflendir beni. Bir kerecik konuş benimle. Bir dakika boyunca beni dinlede her saniye öleyim gözlerinde. Yerini haber et yanına geleyim. Ne istersen onu eylerim. Çok ihtiyacım var sevgine, seni sevmeye.
Bir zamanlar çok aşıktım yanlış kişiye. Şimdi hala aşığımı o bilmese de doğru kişiye. Hiç tanışmadık. Tanışır mıyız? Hiç bilmiyorum. Görsek birbirimizi tanır mı beni? Sadece çok umuyorum.