..o kadar özledim ki seni ne demli sen bile bilemesin bunu yaşamak gerek derler ya hani,oylesine bir şey olsa gerek.Yanimda yürümeni özledim,ellerimden iki siki tutup hadi demeni özledim.Seninle vedalaşmayi,evet evet o lanet olasi duyguyu bile özledim senin boynuna sarili kulağina o hep kaybetmekten kortuğum kelimeyi ’’SENİ ÇOK SEVİYORUM’’ demeyi bile özledim.Sana hep bir seyler anlatma çabasini özledim,anlatirken bana bakip ’’Taman çabalama anladim’’ demeni bile özledim.Seni dinlemeyi, beni dinlemeni özledim gözlerime bakarak gitar calmani sonra yanliş calişlarini özledim.gözlerine bakip güç aliyor olmami özledim ben keman çalarken senin, Gözlerindeki o gulumsemeyi özledim işte buda bizim olsun demeni özledim..Hatta cebine taş doldurmayi bile özledimNe tuhaf nede çok şey özlemişim, daha anlatamadiklarimla beraber.İçimdeki fırtınayi nede çok durdurmuşum, koruklenen ne çok cumleyi icimde yutmuşum..Sorarlar simdi beni sana şurdan burdan Sevilmeden seviyordu de, Ne kadarda safti de, Oylesine seviyorduki beni kaldiramadim de,İçimde bir ateş yakti halla yaniyordu de,Aramayinca eridi bi mum gibi bitti de yandik biz de,Birde dunyasi vardi işte onuda ben karartim de,Kendi elleriyle bir cukur kazdi üç seyide gomdu de ’beni aşkimi kendini’’ kapati ustunu de..de işte sevdigim de işte birseyler sadece bize tek kalanda ’’DE’’ler degilmi zaten..