Bir gün hiç ummadığınız ilginç birşeyle karşılaştınımız?Asla olmaz dediğiniz bi konunun başlığı siz oldumuz mu?Yada ben bu oyunu oynamam diyip gitmeye çalışırken,o oyunun kazananı siz oldunuzmu?işte konu tam buraya gelmişken..Asla dememeliymiş insan hayatı boyunca,tabi oluru olmayan şeyler oluyor tabiki günlük yaşantımızda ömrümüzde..
Hani derler ya büyük lokma ye büyük söz etme die,onun gibi bişi işte.Sabun misali eriyen ömürlerimiz gün gün,kıymetini biliyormuyuz??acaba
Gün içerisinde yaptıklarımız ve yapacaklarımız yarın ahiret gününde karşımıza çıkacağından eminn ve bunun bilincin de kaç kişi yaşıyoruz??acaba
Kaç kişi umursuyor ki bu yazılanları..
Asla diyen aslı ile yanlız kalanmış,ben bunu anladım.Asla ve keşkeleri çıkarmak istiyorum hayatımdan.Ne asla diyeceğim birşeyle yüz yüze kalmak nede keşke diye geriye bakıp,pişmanlıklar yaşamak istemiyorum artık.
Ne sürgünlerde kalıp dövünmek,nede olmadık insanlara kocaman kocaman kıymetler verip,
sattıklarını gördüğümde ise çekilip bir köşeye ağlamayacağım..
Küskün çocuklar gibi ne şikayet edeceğim nede iki elimle gözlerimi sileceğim..

Düştüğümde kanayan dizlerimi annem temizlerdi,acıma üflerdi.Tabi o zamanlar küçük bir çocuktum.Şimdi ise büyüdüm kocaman bir genç kadın oldum.Kanayan yanlarımı yanlız temizlemek zorunda olduğumu ve yaralarıma üfleyebilecek kadar nefese sahip olduğumu biliyorum..Ama bu yaralar dizlerimde değil ise o kadar da kolay geçmiyor acısı.
Bin kırık parça ve kanayan bir kalp,tedavisi o kadar da kolay olmuyor işte.Hani dersin ya zaman herşeyin ilacıymış,kimbilir belkide öle.Ya ben geçmez sanıyorum yada bahanelere sığınıyorum..
Bazen çocukluğumu özlüyorum..Yine annem acılarıma üflesin,yaralarımı o sarsın istiyorum ama geçmişi geri getirmemiz mümkün değil..Bu yüzden şimdi ki zamanın kıymetini bilmek ve bizi üzen şeylerden uzak kalıp aklımızı başımıza toplamalıyız..
En önemliside ailemiz,babamız ve annemiz kıymetlerini bilmeliyiz...

(ALLAH KİMSEYİ ANNESİZ BABASIZ BIRAKMASIN)

ASLA VE KEŞKE DEMEMENİZ DİLEĞİYLE...

K@sırg@