Iskalamadan vursam zamanı.Kanlar içinde yığılsa kollarına.Yufka yüreklisin bilirim kurtarmak için değer ellerin ellerine.Acele etme!Şayet kurtarılabilme ümidi varsa müdahalede geç kalınmış bir kurtarma olsun.Kan kaybına dayanamaz zaman yenilir.Bilirim.Yenilse kendine.Zamanın zamansız ölümü olsa.Faili meçhul bir cinayete kurban gitse.Zamanın katili olsam,senin kahramanın kimse bilmese.

Önce, sonra, şimdi, bu gün, yarın...Bir sürü kavram silinse belleklerimizden.Herkezin mutlu olduğu bir anda takılı kalsak.Hep o anı yaşasak.Hüzne mayalanmış yürekler taşımıyorsak.İşte o zaman yumalım gözlerimizi.Avuçlarımda hissetiğim seni benden alan zaman değil artık.Sıcaklığı ellerinin.Sıcaklığın bana emanetin.

Sonrası mı ? İliklerime kadar işlemiş vicdan azabı.İçi boş odalar, yüzüme gözlerini değdirmeyen insanlar, sabaha hasret beklediğim akşamlar.Hiç geçmez mi şakaklarımda yer etmiş bu ağrılar.Öldürür mü suçluluk duygusu insanı? Suçum katili olmaksa zamanın,razıyım takılacak kelepçeye,hesabı kesilmemiş cezaya.Merak ettiğim kim beni yargılayacak olan.Hanginiz? Siz kimsiniz? Kaç kişisiniz? Hayata gardını alamayanla,bir anı hep savunmasız kalanla,kolay lokma sanılan bir insanla karşı karşıyasınız.Sevdim, seviyorum,seveceğim demek savunma sayılır mı sizin oralarda? Sevmeye az rastlanıyor da buralarda...O yüzden vurdum zamanı.Mutlu bir anı bir kez yaşamak için.Katilim ve kabulüm.Peki ya beni mutlu bir anı özleyecek kadar mutsuz bırakmışsanız kim katil? İş arkadaşım,yol arkadaşım,sokakta yüreyen sizler, alışverişte, trafikte, hastahanede gülümsemeyi unutmuş o asık yüzler.Evet sizler.Ne zaman mutlu olmak için birşeyler yaptınız? O mutluluk birine en son ne zaman değdi başkasının mutluluğu oldu? Ben hiç değilse kendim içi vurdum zamanı.Ya sizin yüzünüzdeki asık ifadeyle hergün vurduğunuz insanlar.Asıl katil sizsiniz.

Ve şimdi boşlukta hissediyorsanız kendinizi,mutsuzsanız,konuşacak birine ihtiyacınız varsa,sorguluyorsanız kendinizi yazıyı okuduktan sonra...Bilinki ben yine vurmuşumdur zamanı.Ondan ağır aksak gidiyor yaşamınız bu günlerde.Çünkü zaman kan kaybediyor.Siz acıyorsunuz.Acıdıkça hep acıtıyorsunuz.Acıyı bilmeyen yürekler mutluluğun hazzına kavuşamazlar.Siz mutlu olun diye zamanla kavgam.Şimdi mutsuzluğunuzun nedeni benim biliyorsunuz.İçinizden küfrediyor,söyleniyorsunuz.Ne yaparsanız yapın nafile "Temiz elleri olan insanların da kirli düşünceleri vardır." bilmiyorsunuz.Bir an sevdiğim geliyor aklıma.Emanetçi misali ellerime bıraktığı emaneti; sıcaklığı.Mutluluk oluyor sonrası.Mutluysam sizde mutlu oluyorsunuz.Yani mutluysanız şu an zaman sevdiğimin ellerinde.Benim ellerimde onun ellerinde.İşte bu yüzden acı ve haz eş zamanlıdır hep.Eliniz ve elinizi uzattığınız el.İyiye, güzele uzansın elleriniz.Nasılsa mutluluğun kıymetini anlayacak kadar acıyı saklar gözbebeklerimiz.

Hoyratça harcadığınız zamanı dar ağacına asacak ya da çekip tetiği vuracak kadar cesur oldunuz mu hiç? Ben oldum bu akşam.Ürkek ürkek bakmıyorum hayata artık.Şimdi sıra sizde.Hadi vurun hayatınızı çalmasına göz yumduğunuz zamanı.Bir kereliğine de olsa katili olun ya da en azından savaşçısı.Ben akladım kendimi kendimde.Zamansız yaşıyorum.Mutluluğunuzuda mutsuzluğunuzda benden bilmeyin bu saatten sonra.Zaman sende kalk yerden.Ölü numarası yapma bana.

Önce, sonra, şimdi, bu gün, yarın...Bulun bakalım.Nereye saklanmış zaman?Vuruşmanızı yaptıktan sonra yenildiyseniz sorun kendinize nedir hayatınızda yanlış olan?

Beraat ettim kendimden.Tut elimi sevdiğim gidelim bu yerlerden...

A.TUNCAY