Hayat diye duşundu genç adam .Hayat oyle acımasız ki ve gökyüzüne başını kaldırdı ve iç çekti. Bulutlar bir birlerine sarılmış yavaşça beyaz bir kume olarak hareket ediyorlardı. Kuşlar çift çift ucusuyor mutluluk cığlıkları atıyorlardı. Genç adam iç çekti gözlerini kıstı ve bakışlarını gökten indirip ufka baktı. İçinden her varlığın bir çifti bir eşi var benim eşim nerde neden ben yanlızım neden boyle mutsuz ve kimsesiz bir şekilde içim kopkoyu yaşıyorum diye duşundu. Oysa dedi oysa daha bir hafta once hersey ne guzeldi. Benimde bir sevgilim hayatı bölüştüğüm bir eşim vardı. nerde nerde şimdi neden mutluluk bana çok görüldü diye isyan etmek istedi sonra sustu nasıl isyan edebilirdi ki yada kime isyan .

Oysa bir hafta önce hersey ne guzel başlamıştı. Adam eşi ile beraber bir seyehate cıkmaya niyet etmişti. Yola erken cıkmışlardı. Sorun suz ilerliyorlardı adam biraz daha hızlı diyip gaza dokunduverdi ve ne oldu ise o anda oldu. nerden cıktı bilmiyordu ama arabanın sağ tarafına oyle korkunç birşey vurdu ki eşi de kendiside ne oldugunu anlamadan her yer karardı.

Adam kendine geldiginde hastanede idi. hareket etmek istedi edemedi. Gözleri ile etrafaına bakındı neredeyim diye seslendi bir hemşire koşarak geldi. Adama bir kaza geçirdiğini kazada eşini kaybettiğini anlattı adam deli gibi bağrıp ayaga kalkıp o sevdigini aşkını eşini bulmak istiyordu ama nafile kalkamadı sonra ağlamaya başladı. Acı içinde hıçkıra hıçkıra agladı agladı agladı. Ve işte şimdi orda eşinin hayran olduğu sahil kenarında duruyordu gözleri yas içinde idi ve umitsizdi. Hala ne olduğunu anlamamıştı inanmıyorduda ama tek ve tek bildiği sevdigi o kadının artık yanında olmadığı idi.İçini cekti gözlerini sildi. ufka tekrar baktı ve Allahım biran önce benide eşime kavuştur diyerek yavaş ve takatsiz adımlarla ilerledi ilerledi ilerledi ve gözden kayboldu....