Vurup yükü sırtıma, tırmanırken hayat yokuşunu.
Kıskandırdı beni derenin deli deli akışı.
durup seyreyledim yorulmaz yılmaz savaşçıyı.
Onun üstündede bir sürü yük,bazen kayalardan,
bazen ağaçlardan darbeler alarak.
Gocunmadan, usanmadan, yılmadan, yorulmadan gene yoluna devameder.
Bazen bir bebeğin ağzına bir damla su, çoğunlukta dış dünyanın temizliğini yaparak.
Ama hiç aldırmaz bir şekilde, karmaşık yollarını düz ederek.
Gideceği yere bir şekilde ulaşır.
bölünüp parçalanmış olsada.
Kıskandım elbet onun gibi olamamak, istediğim yere varamamak.
Hayat yokuşunda gitmek istediğin yere hep bir engeller çıkarak,
istemeyerekte olsa, hayatın akışına göre başka bir yer, varmak istediğin yer olarak,
sana dayatılır,ister kabul et ister etme.
Evet çook yoruldum çook.
Yorulmam sırtımdaki yükten değil,
YORULMAM!..................................................................................?