Kocaman, bir yüzü yosun bağlamış bir kayanın üzerinde, başım ellerimin arasında. Ve çaresizim hem de hiç olmadığım kadar. Tutmak istiyorum kendimi. Yine de engel olamıyorum akıp giden gözyaşlarıma… Yine gel ne olur! Yine tut elimden…
Bir yanım savunmasız ey Sevgili…
Kabullenmek istemiyorum gidişini, yok oluşunu. O yüzden dönmeyeceğini bildiğim halde ne kitaplarını rafa kaldırdım ne de çay içtiğin bardağını. Bana aldığın balıkçı yaka kazak var üzerimde biliyor musun? Hani deniz mavisi olan.
Hatırlar mısın? Deniz kıyısında otururken bulmuştun ağlarken beni yine böyle bir akşamüstü. Eminim yine çok çaresiz görünüyordum. Kaçamak bakışlarla bakmıştın bana gözlerini kaçırarak, biraz endişeli biraz da ürkek. Değmez hiçbir şey için ağlamaya pişmanlığına ağlayan insanların gözyaşlarıdır bu deniz demiştin bana titrek sesinle. Ama engel olamıyordum gözyaşlarımın akıp denize karışmasına. İlk o gün deniz gözlüm demiştin bana,bir de kazağı ördüğünde.
Bir yanım öksüz, yüreğim öksüz ey Sevgili…
Kimsesiz, yalnız, biçareyim uçurumun tam kenarında. Bir adım geri gitsem hayat bahşediyor, bir adım ileri gitsem sonsuz bir huzur…
Çık gel.. Dön gel tekrar..
Artık sigara içmiyorum. Kızdığın hiçbir şeyi yapmıyorum. Biliyor musun diş macununu ortasından sıkmıyorum artık ben. Ve özlüyorum ben seni her daim..
Sebebim ol yaşamak için yosun gözlüm.
Sebebim ol tekrar nefes almak için…
Bir yanım eksik Ey Sevgili!