Ve tam 4 yıl sonra,yine aynı yerde,yine bir sonbahar akşamında yazıyorum bu satırları..
Yine aynı akşam bırakıp gitmiştin beni.İşte tam burada bırakıp..Sen yine susmuştun..Ben ’’gitme’’ derken sen hep yaptığını yapmıştın..Susmuştun..!
Oysa ben o kadar muhtaçtım ki tek bir sözüne..Duymak istediğim o tek bir cümle..Ve şimdi yine aynı anılar canlanıyor gözümde..O melek yüzün,tertemiz kalbin..Masum bakışların..Ben sadece seni değil..Ben ’’SEN’’i sevmiştim..Ve hala da sevdiğim gibi..Sen giderken gözlerimle yalvarmıştım sana .. Sana sarılmamak için,ağlamamak için,seni bırakmamak için kendimi öylesine zor tutmuştum ki..Ama sen zaten kararını vermiştin..Ve öylece bırakıp gittin beni çaresizce..Unutmak zor,imkansız..Ama içimde bir parça umutla bekliyorum seni..Bana bırakıp tek şey bir parça Umut..
Yine çekilmez oldu Sensizlik..İstediğim tek şey sensin..Sadece SEN..!
Bitmiyor acıyor..Dinmiyor yaralarım..Dayanılmaz,acımasız..Dayanamıyorum artık.Dön hadi..Gel artık Melek Yüzlüm..Beni bıraktığın yerdeyim..!
Ateşe düşen damlalar gibi gözyaşlarım..Ama sönmüyor,bitmiyor hasretin..Sensiz geçen her an daha da çok Alevleniyor..!!!
(10.09.2009)