nBugün yorulduğumu anladım.
Yaşadıklarımdan, hayattan, nefes almaktan ve bilhassa seni sevmekten. Bitip tükendiğimi hissettim aniden…keşke! dedim….keşke olmasaydın ve ben böyle solmasaydım.
__Bunları bile düşünürken yoruluyorum bak, sol yanımda dinmeyecek bir acıya gark oluyorum. Sonra çaresizliğe, sonra sensizliğe ve sonra….
Sonrası yok işte…görüyorsun ki senden sonrası yok.
…..
Bundan bile yoruldum biliyor musun? Sevmekten, sevilmemekten, anlaşılmaz olmaktan, yanlışlıklardan ve imkansızlıktan.
__Ne kadar çok şeyden yorulmuşum değil mi? Ama bütün bunlardan yorulmama sebep sensin…sen ve sensizlik.
Korkarım artık kendimden de yorulacağım. Peki insan kendinden de yorulursa ne olur?
Yaşamak olur mu? Nefes almaktan ibaret olmaz mı hayat? Ki zaten son günlerde yaptığım tek şey bu, becerebildiğim tek şey.Aslında son günlerde bu bile zorlaştı, nefes alıp vermek bile güç hale geldi.
__Peki neden? Neden her şey değişti?
Gündüzlerim nerede, güneşim peki masum gülüşlerim, nerdeler?

Yoruldum…soru sormaktan saçma sapan, cevap bulamamaktan, her sabah beklilerle uyanıp her akşam keşkelerle uyumaktan hatta uyuyamamaktan…
Yoruldum bu hayattan.sensiz ve her yanı senle dolu her şeyden yoruldum.
__Kabul ediyorum ve vazgeçiyorum.
Her şeyden__senle olan her şeyden. Biraz zor olacak biliyorum ama imkansız olmayacak biliyorum…
….
İsminden, cisminden, senden ve dolayısıyla benden vazgeçiyorum. Yeni bir hayata doğmak üzere bu günlük ölüyorum. Yani son kez senin için bir şey yapıyorum.
__Geri geldiğimde sen olmayacaksın. Unutulmuş ve yitilmiş bir şehir gibi virane bulacağım seni, ama hiç üzülmeyeceğim. Şimdiden mutluyum yaşayacaklarım için!!!
…SEN! kendi derdine yan ve dua et ki sende yorulma hayattan. Benim kadar güçlü değilsin bilirim. Yıkılırsın, bitersin.
Kimse toparlayamaz seni ve gurur budalası yüreğini kimse anlayamaz benden başka.
__ona göre yaşa, ben yokum sakın bana sığınma!