Sahip oLamadıkLarıma ev sahipLiği yapıyorum…

Henüz bu mevsimden hakkıma düşeni aLmadım..Yürek nadasta.HatıraLarımı tek tek yitiriyorum.Kanayan yaraLarımın acısını tırnak içine aLıyorum..Çıkarsız düşLerimide somutLaştırıyorum..Kafa tutuyorum beni kaaLe aLmayan her duyguya…

İçimde faiLi beLLi cinayetLer işLeniyor.Yasak duvarLarımda maktuLün resimLeri.

Çıkar kavgaLarında yitirdim masumuyetimi..

Mevsim baharmış..

KirLi bir senaryodan payıma düşen roLü oynadım..Son sahnede ibLisin yüzüne üfürdüm uykuyu..

Aşk benimLeydi..Zaman sanık, mekan sanık..Suç benim değiLdi

NoktaLama sonrası büyük harfLeri taşıdım aşkın iLk sahnesine..Bu hikayem.içim üşüyor.Korkuya yenik düşen sessiz şiirLer eşLik ediyor aşka..OmuzLarımda tarifsiz bir acı..Hangi duygunun yüküydü bu kadar ağır..Hangi duygudan yoksun kaLdı merheme muhtac yaraLarım..Kabuk tuttu içimde aşk.EL saLLıyorum benden uzakLaşan kendime..Yabancı değiLim bu kaosLara.Savaşın en acısını kazandım siperLerimde.Kan ter içinde kazdığım siperLere mahkumum şimdi..Kaç taş dizdim kendime tuzak..Ruhum bana atık..

Aşkı kötü senaryoLarda yitirdim..

Ben bana mucizeyim..ILık çorbaLarı üfLüyorum yanmak korkusuyLa.Nankörüm şimdi yaşadıkLarıma..ELimin tersiyLe itiyorum omuzLarımdan yakaLayan merhametimi..CezaLandırıyorum içimde eLLeri kirLenmiş çocuğu.GamzeLerine gömüLen gözyaşLarına acıyLa bakıyorum..KaprisLerime kurban gitti aşk

Henüz bu mevsimden payıma düşeni aLmadım..BinLerce kez oynanan oyunun son sahnesindeyim..

diLa Özen…