Kur’an-ı Kerim’i okumanın usul ve âdabı vardır. Bunları bizzat Hazret-i Peygamber öğretmiş ve Ashab-ı Kiram buna riayet etmiş, onlardan sonra gelenler de onlara uyarak aynı yolu takip etmişlerdir. Ancak onlar sadece Kur’ân’ı okumakla iktifa etmiyorlar, manasını anlayıp belliyorlar, bilmedikleri bir şey olunca, onu bilenlere sorup öğreniyorlar, böylece Kur’an’ın hakkını vermiş oluyorlardı. Ebü Abdurrahman Sülemi bu konuda şu açıklamayı yapar:


Osman b. Affan, Abdullah b. Mes’ud gibi Kibar-ı Ashap, bize şöyle haber verdiler: Onlar Hazret-i Peygamber’den on âyet öğrendiler mi, bu ayetlerin tefsirini yapmadan, mânalarını anlamadan, ilme ve amele dair olan mes’eleleri çözmeden diğer on âyete geçmezlermiş. Biz Kur’an-ı Kerim’i işte böyle zatlardan öğrendik. Biz Kur’an’ı ve O’nunla amel etmeyi belledik. Bizden sonra öyle kişiler gelecek ki, Kur’an’ı su gibi ezberleyecekler, fakat hançerelerini ve boğazlarını geçmiyecek...


Hazret-i Peygamber ümmetini Kur’an öğrenmeye ve O’nu öğretmeye teşvik etmiştir. Kendisi etrafa Kur’an öğreticileri gönderirdi. Medine’ye ilk gönderdiği Kur’an hocası Mus’ab’dır. Yemen’e de Kur’an’ı en güzel okuyanlardan olan Ebû Mûse’l-Eş’ari’yi göndermiştir. Kur’an-ı Kerim’in faziletine dair bazı Hadis-i Şerifleri burada zikredelim:

"Hafızasında Kur’an’dan bir şey bulunmayan kimse, harap eve benzer."
(İbniMes’ûd’dan).

Kur’an okuyun, zira O, kıyamet günü sahibine şefaatçi olacaktır."
(Müslim).


"Kim ki Kur’an okur, O’nunla amel ederse, ana ve babasına kıyamet günü öyle bir tac giydirilir ki, O’nun ziyası, dünya evlerindeki güneşin ziyasından daha güzeldir. Ya O’nunla amel edeni siz ne sanıyorsunuz. " (Muâz b. Cebel’den).


"Kur’an okuyan kimse, peygamberliği gönlünün içine almış demektir, şu kadar var ki, ona vahiy gelmiyor. Kur’an ehline, kızanla beraber kızmak, cahillik yapanla cahillik yapmak asla yakışmaz. Zira onun içinde Allah kelamı vardır. " (Abdullah b. Ömer’den).


"İnsanlardan ehlüllah olanlar vardır. Kimdir onlar, Ya Resülallah! dediler. Kur’an ehli, buyurdu. Onlar Allah’ın ehl-i yakın ve has kullarıdır." (İbni Mâce, Neseî).


"Hazreti Peygamber bir defa Ebû Zer’e demişti ki; Ya Ebû Zer! Allah’ın Kitabından bir âyeti öğrenmen, senin için yüz rekat namaz kılmaktan daha hayırlıdır.

İlimden bir bab öğrenmen, onunla amel olunsun, olunmasın, yüz rekat namazdan hayırlıdır."

"Evvelkilerin ve sonrakilerin ilmini arayan kimse, Kur’an’ı araştırsın."

"Ümmetimin en şereflileri Hamele-i Kur’an ’dır. O’nu ezberleyenlerdir."

"Evlerin en aşağısı içinde Kitabullahtan birşey bulunmayandır." (İbni Mace)
"Bu Kur’an Allah’ın bir ziyafet sofrasıdır, o sofradan gücünüzün yettiği kadar hisse almaya bakın"


Hazreti Ali (Kerremallahü vechehü) diyor ki, ben Resulullah’tan işittim, şöyle buyurdu:
"İleride karanlık gece parçaları gibi fitne olacak. Ya Resulallah! Ondan kurtuluş ne iledir? dedim. Buyurdu ki: Allah’ın kitabı iledir. O’nda sizden öncekilerin kıssaları var, sizden sonrakilerin haberleri var, aranızdakinin hükmü bulunur. O ara bulucudur, hakemdir, hezl değildir. Kim ki, ceberut ve gaddarlık satarak O’nu terk ederse, Allah onun belini kırar. Kim ki, O’ndan başkasında hidayet ararsa, Allah onu şaşırtır. O, Allah’ın sağlam ve dayanıklı ipidir. O açık bir nurdur. O zikr-i hakimdir, doğru yoldur. O’nunla arzular şaşmaz, diller dolaşmaz, iltibasa uğramaz, görüşler parçalanıp dağılmaz. Alimler O’na doymaz, müttekiler O’ndan usanmaz, bıkmaz. O, çok okumakla eskimez, acayibi bitip tükenmez. O’nu cinler işittikleri zaman: "Biz acayip bir Kur’an işittik." dediler. O’nun ilmini bilen, ileri gider, O’nunla söyleyen doğru söyler, O’nunla amel eden mükâfat görür. O’nunla hüküm veren adalet yapar. O’na davet eden doğru yola hidayette demektir." (Tirmizi)


’Sizin en hayırlınız Kur’an’ı öğrenip ezberleyen ve öğretendir." (Buhari ve
Sünen’ler)


"Kıyamet günü oruç ve Kur’an kula şefeâtçı olurlar. Oruç: "Ya Rabbi" der, "Ben O’nu gündüzleri yemeden, içmeden ve zevklerinden alıkoydum, şimdi beni O’na şefaatçi kıl."
"Kur’an der ki: "Ya Rabbi! ben de geceleri O’nu uykudan alıkoydum, beni O’na şefaatçi yap. "Böylece her ikisi de şefaatçi olurlar." (Beyhakî).



Allah’ım beni ve ailemi
Ve sevdiklerimi
Ve Sen’i seven
Tüm kardeşlerimi
Kur’an ehlnden eyle...Amin


asude/vuslat