"Bu içerik özünde bir makale değildir ancak hatırı sayılır birkaç sanat dergisinin internet sayfalarında ve internet medyasında yayınlanmıştır. Mehmet Dede resim sergisi için hazırlamış olduğum katalog yazısının tamamını kapsamaktadır. Biryerlerde unutulmaya yüz tutmasına içim elvermediği için siz değerli Edebiyat Defteri okurları ve üyeleriyle paylaşmayı istedim. İşte, benim gözümden Ressam Mehmet Dede..."

Mehmet Dede

Tuvalin karşısında, yalnızlığını ve içinde yaşadığı çelişkileri unutan, yarattığı evrenin renklerinde dünyaya isyanını haykıran bir sanatçı, bir virtüöz düşünün.

Ressam; müzik ve resimden, melankoliden buhran olmuş, ancak içinde tek başına sürdürdüğü savaşın kahramanı haline gelmiştir. Tuvalin karşısında renklerin, biçimin ve coşkunun ritmini yaratmıştır. Her fırça vuruşu, yeni bir kasırgaya, her renk, yeni bir haykırışa sahne olmuştur. Kadınla süslemiştir en mükemmel eserlerini. Kadınla; çünkü kadın estetiğin temelidir Dede için. Bazı zaman biçim, bazı zaman rengin kendisidir.

Eserlerindeki hikayenin kurgusunu planlamadan yola çıkan sanatçı , tuvalini, üst üste bindirilmiş renkler, çizgiler, dokular, akrilik ve sentetik yapılı silikon gibi malzemelerle de birleştirerek, kendi değimiyle “Mekan ve Makam*” ilişkisine dönüştürür. Şöyle ki; sanatçı, eserlerinde realist anlamda gözümüze çarpmayan mekan duygusunu kendimizin yani izleyicinin oluşturmasını ister ve öyle de olur. Hatta melodisini bile dinleriz oluşturduğumuz o mekanın. Ve böylece tuvalinde “Mekan ve Makam” dediği o ilişki ortaya çıkar.

Kompozisyonda farklı malzemeler ve farklı “şeyler” arayışını, mükemmele ulaşma arayışının özüne dönüştürmüştür. Bu özde, Popüler kültürün ve Postmodernizmin inceliklerini görürsünüz. Tuvaldeki Kadın (popüler kadın), bazen ince bir gülümsemeyle, bazen şehvetli bir bakışla karşılar sizi. Tüm çizgiler inceden inceye bir idealistlik taşır. Hepsinin temelinde ressamın iç dünyasındaki dışavurumculuk vardır.

Ekspresyonisttir Dede. Alacalı renkleri biçime, kadını estetiğe, tuvali kompozisyona çevirir. Eser metamorfoz geçirir. Her şey birbirine girer. Bir bütün olur.

Mehmet Dede olur…