Yaşlı adam bu sabah herzaman dan daha da erken uyandı.



Kucuk tek gözlü evinin duvarları bembeyzadı ve adam yatagında hafifce doğruldu.



Güneş ilk ışıklarını yaşlı bedenının üstünde gezdirken adam ellerini saçlarında gezdirip gözlerini ovuşturdu. Duvarda yansıyan güneş ışıgında oynaşan yaprakların gölgesine baktı yıllar dedi içinden yılar ne cabuk gectı daha dun gibi dedi kendi kendine şu sahillerde delice cılgınca yaptıklarım..Ah..Ah



Sonra kalktı pantalonunu giydi. Cebinden bir resim duştu yere egildi aldı elleri titredi gözleri doldu o burusuk resim kaybettigi hayat arkadaşının resmiydi.



Askım dedi sonsuz askım neden beni yanlız bırakıp gittin. Hem ben senden once giderim diyordum bak yanlız kaldım şimdi gunahlarım dedi hep onlar sebep buna iç çekti.



Resmi cebine koyup kapıya yöneldi kapı kolunu tuttu derin nefes aldı kapıyı açtı güneş tüm yüzüne bir bıçak gibi çarptı.



Ah dedi keşke keşki sende burda olsaydın ve gözlerinde biriken yaşları sildi ve güneşe doğru yürüyüp kapıyı kapattı.