Henüz boğaz kavgası yaptığımız şu yaşamda, bir buluş, veya karanlık ekonomi dünyasında bir ışık, bir çıkışmı tesbit ettik.
Hayır hayır bunlar bize cook uzak.
Tımanırken birimiz yaşamın sarp ve karanlık uçurumunu, tam bulacakken çıkış.
Çekti diğerlerimiz ayaklarından.
hooop gardaş nereye!
Varmı öyle bizi bırakıpta gitmek.
Biz burda onlarız, yüzleriz, binleriz.
Çıkılacaksa ya hep beraber yada hiç birimiz.
Birimiz hepimiz hepimiz birimiz.
Olgusunu anlamışız ama onuda yanlış kavramışız.
Bu ülke bizim, bu yaşam hepimizin.
YAŞASIN KARANLIK ÖZGÜRLÜĞÜMÜZ.
Bizler eşitiz, kimse kimseden üstün değil.
O yüzdendirki bizi bizden biri yönetemez.
Bizi bir başkası yönetsin.
Vijdana gelsin, yaşantımızın kör ve karanlık kuyusuna bir ip atsın.
Bizi bu kör ve karanlık kuyudan çıkarsın.
Çok hoşta! bu ipi atan uşak arıyor gardaş uşak.
Seni elli kez aktarıp elli kez karıyor,
seni kobay gibi kullanmak için, etrafı sınırlanmış bir kafese koyuyor.
İşine yaramazsan seni yerden yere vuruyor.
Soruyorum nereye gidiyoruz?
Ne için yaşıyoruz?
Ölmek içinmi, öldürmek içinmi?
Yoksa ağlanacak halimize güldürmek içinmi?