Bilinmezlikler içinde yaşanan basit ama anlaşılmaz bir hayatın
sessiz sedasız mahkumlarıydık.Değiştiremediğimiz o kadar çok şey
vardıki .yaşamlarımızın bize dayattıklarını bile elimize yüzümüze
bulaştırır olmuştuk.Bilinmeyen belkide görünmediği için
çehresini tasavvur etmekten aciz olduğumuz
O büyük gücün yörüngesinde olduğumuzu fark ettik.Belkide hep farkındaydıkta
bize sahip olamadıklarımıza sızlanmaktan dilenmekten fırsat kalmamıştı.
Farkındalıkta pek bir eylem sebebi olamadı nedense sahip olduklarımıza alıştık
ve onlar için teşekkür bile etmez olduk.Zamanda farkında oluş minnetimizi
ifade edebilmek için yeterli olamamıştı nedense.

Nankörlük denen şeyin düşünebilen canlılara mahsus bir özellik olduğunu
düşünmüşümdür hep.Öyleya, düşündükçe işine gelmeyen seçenekleri eleyen bir proğramımız vardır mesela biz insanoğlunun,.yeterki işine gelmesin başına gelen şey
hemen tıkırtı başlar siler atar beyninden zor sandığı proğramı ,uğraşmak istemez.
Virüs bulaşmaya hazırdır her daim ruhumuzabeynimize.Her yazmaya çalıştığımda karamsar cümleler takılır dilime,kendimi hayata dair nutuk atarken bulurum nedense.Çok bilmiş yazarların ukalalığıyla afili laflar döktürmeye çalışırken yakalarım kendimi.Yinede yazmanının gücünü kendi kendine öğrenmiş bir yeni yetme olarak gocunmam bu durumdan.

Ah şu sabahların serinliği yokmu beni mest eden,
çoklarımızın farkına bile varamadığı
yeniden doğuşun eşsiz provası.
Ciğerlerime gece boyu soluduğum karbondioksid sonrası
penceremi açıp ciğerlerimi doldurduğum
eşsiz var oluş mucizesi,hastalığımın aşısı,
yaşadığım kirletilmiş dünyanın
tek sevinerek kabul ettiğim ödülü.
Senin farkında olmak bile o kadar güzelki
anlatmaya kelimeler yetmez
Her sabah bekleyenin var unutma olurmu

08.08.2008