Güneş git gide koyulaşıyor, git gide kayboluyor gözlerden görevini bitirmiş gibi. Deniz her seferinde biraz daha şiddetli vuruyor kayalara ve gözyaşlarım daha da artarak düşüyor toprağa. Hayatım, geçen her saniye de biraz daha tükeniyor bir kum saati misali. Sona bir adım kadar yakındım o anda. Kim bilir beklide yeni bir başlangıca.
Her şeye rağmen aklımda sen varsın. Ben hak edemedim seni. Ne yaptıysam başaramadım. Sen bir odadaydın, kapısı kilitli ve anahtarı atılmış bir uçurumdan aşağıya. Ulaşılmaz oluşun muydu seni bu kadar değerli kılan yoksa sadece bir bakışın mı?
Şimdi arkamdasın biliyorum. Ama bakmaya kıyamıyorum. Elimi uzatsam tutacağım ama yapamıyorum. Nefes alsam seni hissedeceğim ama cesaret edemiyorum.
Sen mutlu ol diye ben sadece ölüyorum.

Deniz KESKİN 08/08/10