-Bir şeyler hazırlayayım mı yavrum, yoldan geldin açsındır?

-Kızınızla yatıyorum teyze bana bu kadar iyi davranmayın.


Su içer misin? İçimde bolca var, üstelik katkısız. Yüzme bilmiyorsan öğretirim, korkma dal içeri.

-Benimle oyna.

-Herhangi biri gibi mi
her han gibi biri mi
böyle mi?
Erhan gibi biri?

Kurallar basit, sen benim cümlemin son kelimesiyle başlayan yeni bir cümle kuracaksın, ben seni virgülden sonraki ilk boşluğundan yakaladığım gibi öldüreceğim.

Sarıl bana, hiç bırakma. Omzumdaki aşı izi gibi.

-Yüzünü bile görmek istemiyorum artık senin.

-Işıkları söndür, gel yanıma.

İşte böyle Hanife abla. İlk seferinde çok heyecanlıydı senin kız. Parmak uçlarına dokunduğum gibi avuçlarımın arasına aldım tedirginliğini, güzelce ütüleyip dolaba astım. Aramızdaki mumlar eriyene kadar da çıkarmadım.

Sonra mı? Yer altı jargonuyla mı? Sonrası pozisyon tekrarı Hanife abla.

Karnım aç, bana bir şeyler hazırla.