Yeliz çok üzgündü...’Ne zaman rahata ereceğim’diye mırıldandı kendi kendine...

Daha altı ay olmuştu hasta bakıcılıktan kurtulalı.Sarhoş kocası yetmez gibi,iki sene de kocasının yatalak babasına bakmıştı.

Şimdi de senelerdir ortalıkta olmayan kaynanası çıkmıştı meydana.Üstelik bir hastane köşesinde perişan bir halde...Kocası Burhan saatlerdir yalvarıyordu Yeliz’e:

----Ne olur karıcığım,sürekli bizde kalsın demiyorum,iyileşene kadar misafir edelim.Daha sonra nereden geldiyse çeksin gitsin geldiği yere...Biliyorum sana haksızlık ediyorum.Ama ne olur beni anlamaya çalış,yıllardır nerelerdeydi,kimlerleydi bu kadın?Öğrenmem lazım.O benim annem! O’nu bu haliyle bırakıp nasıl gidebilirim evime?Biliyorum Yeliz mecbur değilsin bakmaya,sadece kısa bir süre katlanacaksın,lütfen yalvarıyorum sana...

Kocasının hali içler acısıydı.Gözleri ağamaktan şişmişti.Kolay değildi sekiz senedir kayıp olan annesi aniden ortaya çıkmıştı.Hastaneden aramışlardı:

----Kimsesiz hasta bir kadının cüzdanında çıktı isminiz ve telefon numaranız.Her hangi bir kayıp yakınınız varmı?Diye haber vermişlerdi.

Yeliz kocasının ısrarlarına daha fazla kayıtsız kalamadı.Eline geçen fırsatı değerlendirmek istedi.Zaten kocası bu kadar yalvarmasada yaşlı hasta bir kadını terk edip gidemezdi acımasızca.Kocasının gözlerinin içne bakarak konuştu,çok kararlı sert bir ses tonuyla:

----Sadece bir şartım var,aksi takdirde çeker giderim inan.Hiç düşünmeden terk ederim seni.
Kocasının suratı asıldı birdenbire...Devam etti Yeliz:

----Hafta sonları alkol almayacaksın.Bana kaç sefer söz verdin ama her seferinde bozdun sözünü.Artık katlanamıyorum inan...Annene bakarım ama bu şartla.
Genç adamın yüzü aydınlandı,vereceği sözün ağırlığını hissetmedi bu sefer.Hiç düşünmeden sevinç içinde çıktı ağzından sözleri:

----Yeliz Allah’ın huzurunda yemin ediyorum,bundan sonra bir yudum bile içmeyeceğim....

Yeliz kulaklarına inanamadı.Hiç bu kadar kesin bir söz ve yemin beklemiyordu kocasının ağzından.İçi içine sığmadı.Göz yaşları seller oldu aktı yanaklarından.Yatakta yatan yaşlı kadına baktı’gelişin hayırlara vesile olur İnşallah’diye geçirdi içinden.

Kocasıda ağlıyordu...Yeliz yine yenik düşmüştü merhametine.Allahtan ümidini hiç kesmeyecekti.Bir şans daha veriyordu hayat arkadaşına.Hem kimsesiz hasta bir kadına bakıp ecir kazanacaktı,hem de kocasına şeytanla olan savaşında bir kez daha ,onu yenme fırsatı verecekti...

Yıllardır kayıp olan annenin hiç bir şeyden haberi yoktu...Bilseydi gelişiyle iki insanın yüreğine umut tohumları serpeceğini,belkide bu kadar çok beklemezdi dönmeyi sılasına...


asude_vuslat