Şiirin Peşinden Gitmek


“Bir gün bir şiir çağırır sizi,

Koşup gidersiniz peşinden.”



Aklınızda eski zamanlardan kalma bir serenat, yüreğinizde ince bir heyecan dalgası, adımlarınızın sizi nereye sürükleyeceğini bilmeden gidersiniz. Bir yürek ağrısına tutulmuş gibi, adresi belli sancıların aydınlık limanında bulursunuz kendinizi. Yeni bir iklimi keşfetmek, yeni bir heyecanı deneyimlemek gibidir, şiirin peşinden gitmek.



Gizemli bir sevgili gibi siyah tülden bir peçenin ardına gizlenen şiir, sizin kelimelerinizle aşikâr edecektir kendisini. Bir arayışın tam ortasındasınızdır onu yazmaya koyulurken. Bir görünüp bir kaybolurken esrarengiz sevgili; sizi hem yaklaşmanın heyecanı hem kaybetme olasılığının korkusu sarar. Yaklaştıkça yürek atışlarınız hızlanır, onu bir an önce görmek için dağarcığınızın tüm şubelerini göreve çağırırsınız.



Bazen bilinçaltınıza sıkışıp kalmış küçük bir sözcük onu ele verir, bazen çocukluğunuzdan kalma bir şefkat sözcüğü, bazen ilk sevgiliden yediğiniz bir darbede gösterir yüzünü, bazen yakın bir dostun yalandan gülen yüzünde. Onu yazarken; aslında ne çok sevdanın girip çıktığını yüreğinize, ne çok sarıp sarmaladığınızı sevdiklerinizi, ne çok kırıldığınızı bir yalan sözden ne çok bağlandığınızı gri umutlara; fark edersiniz.



Bir sırlı aynada kendini izlemek gibidir, şiirin peşinden gitmek. Ne zaman neyle karşılaşacağınızı bilmeden ırmaklar, dereler geçmektir. Bazen bir okyanusu yüzerek geçmek, bazen bir derede can çekişmektir. Çünkü o sırlı ayna sizi kendinizle yüzleştirecektir. Korkularınızla, sırlarınızla, gücünüzle, zayıflığınızla yüzleştirecektir.



Saatler o’nu gösterdiğinde neyle uğraştığınızın bir anlamı kalmaz artık. Her şeyi bırakıp onu sahiplenmeye çalışırsınız. Onu aramaya, onu bulmaya… Bir dervişin Hakkı arayışındaki teslimiyet benzeri bir tevekkül ruhu ve alın yazınıza biçtiğiniz bir koyu iyimserlikle her şeyi ona teslim eder ve onun getireceğine rıza gösterirsiniz. Yeni bir mana düzlemi kendisinden öncekileri silmeye azmederken siz şiirin manalarını soluklarken bulursunuz kendinizi.



Şiirin peşinden gitmek; bildiğiniz düzende kalmak değildir, sizde var olanı koruma azminiz değil, bildiğiniz yollara girmek ve daha önceden gördüklerinizi görmek değildir. Olsa olsa yeni bir yol, yeni bir geçit arama eylemidir. Bir karşı duruş var olana, olmayana talepler dizisi ve olacak olana bir manifesto.



Bir söğüt bülbülünün peşinden gitmektir, şiirin peşinden gitmek. İçinizdeki sesin bir ispinoz sesiyle, bir kırlangıç, bir çalıkuşu sesiyle bir olmasıdır. Umutların sese soluğa kesmesidir şiirin peşinden gitmek, yaz güneşinde soğuk terler dökmek, kış ayazında yangınlar türetmektir. Ve kalın giysileri bırakabilmektir, şiirin peşinden gitmek,



Kış ayazına, kara, borana rağmen…