Bugün öğrendiğim komik bir öyküyü (fıkra da olabilir) sizinle paylaşmak istiyorum. (belki uydurma belki de gerçek);

Köyün birinde Kahramanmaraş’taki bir çay bahçesinde satılan bir yiyecekten bahsedilmediktedir. Bahsedilenlere göre bu yiyecek sıcak yaz günlerinde satılmaktadır. Bu yiyecek kar kadar soğuk ve şeker kadar tatlıdır. Sıcak yaz günlerinde insanı serinletmektedir ve son derece lezzetlidir.

Köydeki iki kafadar bu yiyeceği merak edip Kahramanmaraş’taki bahsedilen çay bahçesinde giderler. (Sizinde tahmin ettiğiniz gibi bu yiyecek dondurmadır.) İki kafadar çay bahçesindeki dondurma satıcısına köyde duydukları yiyecekten bahsederler. Çay bahçesindeki dondurmacı bu yiyeceğin dondurma olduğunu söyler ve iki kafadara birer külah dondurma verir. İki kafadar dondurmanın nasıl yenildiğini sorarlar çay bahçesindeki dondurmacıya ve dondurmacı yalanarak yenildiğini söyler.

İki kafadar başlarlar külahlardaki dondurmaları yalamaya. Bu dondurma denilen yiyecek iki kafadarın çok hoşuna gitmiştir. Dondurmalarını yalaya yalaya şehirde gezinmeye başlarlar. Bir süre sonra çay bahçesinden epeyce uzaklaşırlar ve dondurmaları biter. Sonra iki kafadardan birisi aniden durur ve arkadaşına yüksek sesle;

- Görüyor musun ne kadar ayıp oldu çay bahçesindeki adama! der.

- Neden? Diye sorar öbürü.


- Dondurmaları yedikte adama kaplarını (külahlarını) vermeyi unuttuk.