Sizlerle duygularımı paylaşmayı seviyorum,bu defa dertleşmeye,ağlamaya içimi dökmeye geldim...
Uzun süredir, yüreğimdeki fırtınaları,sevdalarımı, ümitlerimi, sıkıntılarımı, paylaşmaya çalışıyorum,
çığlıklarımı sessiz sedasız sözcüklere dökmeye çalışarak...

Yapayalnızım,dört duvar en iyi arkadaşım,gözü yaşlı gecelerime şahitlik edecek,öfkelerimde sakinleştirecek kimsem yok...

Yalnızlığımı, şiirlerimle yazılarımla doldurmak için yazıyorum,sayfam yalnızlığımın sesi,yüreğimde esen karayelin esintisi...

Kaybedilen bir sevginin ardından,yüreğimden dökülenler,birilerinin yüreklerine değsin,
suya yazı yazmadığım bilinsin diye yazıyorum, tarifsiz bir sızıyla acısa da sol yanım...
Zaman zaman gözlerimin dolmasına sebep olsalar da yazacağım...

Aşk bana bir göründü bir kayboldu,dalgalı denizde yol almaya çalışan bir sandal misali..

Sevmeyi,sevilmeyi öylesine hızlı yaşadım ki hayatımda,göğsümde günah günah büyüttüm aşkı...
Sonrasında, yağmur damlaları aktı yanaklarımdan,şimdi içimde acılarım var,belki eskisi kadar değil,acıya alışıyor insan zamanla...

Aynı iklimde yaşarken,aynı rüzgarı koklarken,aynı hırçın denizi seyrederken,aynı yağmurlarda ıslanırken ne oldu da ben hala buralardayken,o başka sevdalara gitti..Şimdi ona aşkım diyor,tıpkı bir zamanlar bana dediği gibi...

Neden unutamıyorum onu bilemiyorum,bu aşkın yasağımı,imkansızlığımı çekiyor beni ona...

Keşke değiştirebilseydim yazımı,kalemime gözyaşlarım yerine mürekkebi hükmetseydi...
Keşke beni mutlu ettiği zamanları bir kutuya koyup saklayabilseydim,
ihtiyacım olduğunda yeniden çıkarıp yaşayabileyim diye.

Aslında o bana çok şey öğretmişti,öğrenmeye aç yüreğime aşkı öğretmişti...

Şimdi anladım ki,onun beş para etmez yüreğini değil, andığım da, bedenimi titreten, adını sevmişim ben...

Soylu duygularımla yaşadığım sıcak bir kara sevdayı, yazdım sizlerle paylaştım..

Lamia Canay


Bu şiirin hikayesi:

Zulüm olsa da sevdası gönlüme
Yasak bilmedim sevdim ölümüne
Diz çöktüm kaldım adının önüne
Gönül sevmiş bir kez yok çare