Sanal ortamlara azacık uzacık da olsa bir kaç kelam hediye edip, ortadan kaybolmak adetimden bir türlü vazgeçemedim. O sözlükten bu sözlüğe koş, ona sataş buna laf yetiştir, oradan bu güzel ortama koş ve buradan da ufak adımlarla uzaklaş... Sanıyorum burcumun özelliği yine...

Yorgunum! Çok yorgun... Cidden yorgunum! Herkes sevmek için sevilmek için yazmıyor mu? Ben sevildikçe kaçmak istiyorum, yalnızlıkta fena bulmak arzusundayım. Aşk bu olsa gerek. Sevilmemekse en büyük arzu, nefret edilip, aşağılanmak... Bari öyle olsa... Hiçbir şey söylenmeyip yazılmaması daha da aşağılanmak değil mi? Midem bulanıyor sıkıntıdan patlayacağım yahu! Evet, sevilmemekse en büyük hayal, nefret edilip, aşağılanmak... Sanıyorum bu büyük hayalime kavuştum. Anlayacağınız yapacak bir şeycik kalmadı burada da.

Perdeleri sıkı sıkı çekili odamda, günün ortasında mum ışığında oturup Karamozov Kardeşleri yahut Tutunamayanları okuyacağım. Hakiki aşkı bulmayı ümid edeceğim. Bana bunu öğreten üstadıma selam ediyorum.

Yorgunum çok yorgun ölüyorum ölüyo ..r .u m...

Tüm güzel kelimeler sizin olsun edebiyat dostları.